นักสืบ ไร้อันดับ
เสียงปี่พาทย์กังวานในงานศพ
ตะวันพลบโพล้เพล้ชวนเหว่ว้า
สาดสีแสงแฝงเศร้าในเงาตา
เหล่านกกาลาลับกลับคืนคอน
ร่างเธอนอนทอดกายอยู่ในนั้น
ดอกไม้จันทน์สีขาวราวฟูกหมอน
แฝงความเศร้าตรึงตราใจอาวรณ์
อกสะท้อนก่อนนี้เคยมีกัน
ร่างที่นอนนิ่งเงียบเย็นเฉียบแล้ว
ไร้วี่แววปรารถนาจากตาฝัน
ไร้ความรักถักทอที่รอวัน
ไร้พระจันทร์วันที่ไม่มีเธอ
ต่อไปนี้ใครนะจะเคียงข้าง
เคยมีร่างเธออยู่คู่เสมอ
เคยมีเราก่อนนั้นทุกวันเจอ
ฉันคงเก้อเพ้อหาทุกนาที
เมื่อฉันตื่นจากนอนทุกตอนเช้า
คงเปลี่ยวเปล่าเศร้าจิตจนคิดหนี
กับนิยามความจริงทุกสิ่งมี
ทั้งชีวีที่เหลือเพื่อใครกัน
เสียงปี่พาทย์กังวานในงานศพ
ตะวันพลบโ
5214
8
0
หน้าส่วนตัว
