ขอก้าวข้ามตามไปไม่กลัวแล้ว ยินเสียงแจ้วจำเรียงเสี่ยงไปหา แม้สะพานผ่านชลดั้นด้นมา ต้องสู้ฝ่าอุปสรรคพิทักษ์ใจ ด้วยปีกรักปักใจไปพบเธอ สุขเสมอเมื่อรักสมัครใฝ่ ้ก้าวเดินผ่านสะพานนี้มีทอดไว้ เต็มหัวใจเจตนาท้าฟ้าดิน หากสะพานคานหลุดหักทรุดคลอน มิขอถอนถอยหลังยังถวิล มุ่งหน้าเดินเพลินใจไปอาจิณ ฤๅหมดสิ้นศรัทธาลาจากกัน ถึงจะหักปรักพังกระทั่งไหม้ เลิกปลอดภัยเพื่อใครไม่นึกหวั่น ถ้าเธออยู่ทู้รอต่อไปนั้น ฉันคงมั่นมุ่งไปให้พบเจอ แด่ คุณชมอักษร เจ้าของบทกวี สะพานใจ 22 กันยายน 2547