ฉันไม่ได้ร้องไห้ แต่น้ำตามาจากไหนไม่รู้ แค่หยิบภาพเธอขึ้นมาดู แล้วอยู่อยู่ก็มีน้ำตา เนิ่นนานแค่ไหนแล้วนะ ที่เขาปล่อยปละเราไว้ตรงนี้ ไม่เคยสนใจไม่เคยใยดี ทิ้งเราไว้ในคืนที่เหงาใจ น้ำตา .. ทำไมต้องพากันรินไหล แค่คิดถึงคนไม่มีหัวใจ ทำไม ทำไม ต้องมีน้ำตา เมื่อเขาไม่เคยสนใจ ร้องไห้ไปก็ไร้ค่า หยุดเถอะนะน้ำตา อย่ารินไหลออกมาให้มากมาย อยู่ลำพังในคืนที่เหว่ว้า ไม่อาจหยุดน้ำตาให้เหือดหาย ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาที่พร่าพราย ให้ปลิวหายไปกับสายลม