ปรางทิพย์
หยาดน้ำค้างกลางไพรในคืนหนาว
มองดูดาวร้าวจิตยามคิดถึง
หลับตาลงปลงใจให้คะนึง
เพียงคนหนึ่งซึ่งห่างอ้างว้างกาย
เคยบรรเลงเพลงพิณข้ามถิ่นเหงา
พลิ้วแผ่วเบาเคล้าฝันคราจันทร์ฉาย
บรรจงดีดกรีดกล่อมถนอมปราย
สื่อความหมายสายใยใคร่ผูกพัน
เพลงพิณน้อยลอยลมพรมคำหวาน
เสียงกังวาลผ่านจินต์ถวิลขวัญ
ความห่วงหาอาทรอ้อนจำนรรจ์
ฝากรักมั่นสรรหาพาละเมอ
สรรพสำเนียงเสียงไพรไล่ความฝัน
ถ้อยรำพันผันเวียนเปลี่ยนเสมอ
เรไรหรีดกรีดก้องร่ำร้องเจอ
ดั่งคำเพ้อเผลอใจไห้ลำพัง
เพลงพิณร้าวคราวหม่นระคนเศร้า
รักเพียงเงาเขาฝากซากความหลัง
ทิ้งรอยแผลแพ้พ่ายดูคล้ายชัง
ดุจกรงขังฝังปรางมิต่างเลย
หยาดน้ำใสไหลรินย