กระต่ายใต้เงาจันทร์
คุณเคยแอบคิดถึงกัน
ช่วยกระซิบบอกฉันบ้างได้ไหม
ผ่านสายลมเบาบางแม้ห่างไกล
ว่ายังคงห่วงใยมิจืดจาง
เหมือนทะเลคู่คลื่นซัดผืนฝั่ง
แม้นอนนั่งหนใดใต้ฟ้ากว้าง
อยู่ห่างไกลเพียงใดในหนทาง
ทุกก้าวย่างมีเพียงฉันเท่านั้นพอ
เพราะอยากให้ใจคุณนี้มีฉันบ้าง
โปรดมาอยู่เคียงข้างฉันบ้างหนอ
กี่ฤดูกาลกี่คืนวันฉันเฝ้ารอ
ก็แค่ขอมีเพียงฉันอย่ามีใคร
ถ้าหัวใจคุณนี้มีแต่ฉัน
ทุกคืนวันจะอิงแอบแนบชิดใกล้
เหมือนสายน้ำที่หลั่งรินประโลมใจ
ให้เมฆหมอกเป็นสายใยรัดใจคุณ
จะเห่กล่อมทุกนิทราหลับตาฝัน
หนุนตักฉันมอบอุ่นไอความอบอุ่น
นั่งมองจันทร์กุมมือฉันไว้มือคุณ
หวานละมุนยิ้มละไมใต้เดือนดาว