เจียมตนว่า อ่อนด้อย ในถ้อยรัก รักหน่วงหนัก เพียงไหน จึงไม่สม สมควรหรือ ยังเขลา ยอมเฝ้าจม จมในหล่ม หลุมรัก ซึ่งหลักลอย ลอยอยู่ใน ความฝัน อันเวิ้งว้าง ว้างเวิ้งคว้าง สุดไขว่ ไกลเกินสอย สอยมิถึง ควรหรือ จักยื้อคอย คอยอย่างกร่อย หงอยจิต หลงทิศทาง ทางกองสุม ด้วยขวาก ยากฟันฝ่า ฝ่าทิวา ราตรี ฤดีหมาง หมางบนความ พร่อมพร้อ รออับปาง ปางก่อนสร้าง บุญน้อย จำถอยลา ลาจากขวัญ ชีวี ที่เคยหลง หลงทะนง งงเยี่ยง ไร้เดียงสา สาแก่ใจ หน่ายเบื่อ เมื่อถึงครา ครารู้ว่า เธอมี ที่หมายปอง ปองแล้วพลาด
2431
5
0
หน้าส่วนตัว
