ทำไมถึงได้เงียบไป ปล่อยวางความเข้าใจไว้อย่างนั้น จำได้ไหม...เราห่วงใย..ต่อกัน และที่ผ่านมาทุกวัน...ก็มีแต่ความเข้าใจ อย่าเก็บความอึดอัดไว้คนเดียว เหมือนเธอไม่เคยแลเหลียว ว่าฉันจะช่วยอะไรไหว เมื่อฉันเองยังมีตัวตน...อยู่ข้างๆเธออีกคน และอยู่ในหัวใจ ช่วย..อย่าทำเหมือนฉันไม่มีความหมายอะไร...อยู่ภายใน...สายตา พูดออกมาเถิดเรื่องนั้น ต่อให้เธอกำลังจะไปจากกัน ก็ไม่มี...ปัญหา อย่าปล่อยมันค้างไว้ เพราะเธอลำบากใจที่จะเอ่ยคำลา อย่างน้อยก็ยังดีกว่า ฉันได้รู้เป็นคนสุดท้ายว่า...เธอจะไป