ครูพิม
ขอฝากจันทร์สุกสกาวบนราวฟ้า
ส่งใจหาคนไกลที่ใฝ่ฝัน
เหนื่อยและท้อขอใจได้แบ่งฝัน
ให้บางเบาเอาใจฉันนั้นดูแล
ขอเป็นผ้าซับเหงื่อเจือจานรัก
คราเหนื่อยหนักร้อนล้าอย่าท้อแท้
ขออยู่ชิดเคียงเรือนมิเชือนแช
เป็นรักแท้แห่งใจอย่าได้เลือน
ขอเป็นผ้าผืนใหญ่มอบไออุ่น
ร่วมเป็นทุนหัวใจใครจะเหมือน
ดุจเป็นดาวเคียงใกล้ได้ชิดเดือน
คราหนาวเยือนโอบกระชับรับอุ่นไอ
ขอเป็นเพลงนิทรามาขับกล่อม
ที่หวานล้อมห้อมรักมิผลักไส
คีตกานต์บรรเลงเพลงแห่งใจ
กล่อมคนไกลให้นิทราทุกราตรี
ขอเป็นหมอนนอนหนุนอุ่นใจนัก
ขอเป็นตักพักใจมิหน่ายหนี
ขอเป็นยารักษาไข้ให้คนดี
ขอแค่นี้มากไปไหม..ให้ตอบมา
แม้นจะอยู่หนใด
1820
26
0
หน้าส่วนตัว
