๏ เมื่อลมหนาวพัดมาอีกคราแล้ว ไยพี่แก้วห่างหายพร้อมปลายฝน หนาวฤดีที่รักจักทุกข์ทน เกินจะพ้นลมหนาวร้าวจาบัลย์ ๏ ยามหนาวลมห่มเนื้อยังเจืออุ่น กลิ่นยังกรุ่นละมุนละไมในความฝัน อันหนาวรักปักใจวิไลวรรณ ความหนาวนั้นมิจางหากร้างลา ๏ โอ้ลมหนาวพัดแผ่วเบาให้เศร้าจิต ด้วยแรงฤทธิ์คิดถึงคะนึงหา หนาวลมฝนร้กเอ่อล้นคณนา เมื่อพี่ยาลับลาน้ำตานอง ๏ อันว่ามนต์จันทรายังตราจิต คอยย้ำคิดให้เราเฝ้าหม่นหมอง พรหมลิขิตขีดเส้นตามครรลอง รักเราสองเหลือเพียงซากยากจะลืม๚ะ๛ เพลงปรารถนา