ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ให้รับรู้
นำไปสู่ความรู้สึกนึกหวั่นไหว
จากมิมีบังเกิดมีเกิดที่ใจ
หลงยึดไว้ว่า "ตัวเรา" เป็น "ของเรา"
เกิดตัวตนอัตตาวิ่งคว้าไขว่
มั่นหมายในทุกสิ่งยิ่งเพลิงเผา
ไฟแห่งทุกข์ลุกลามท่ามใจเรา
จิตหมองเศร้ากายทรุดจำทุรน
เพียงหลงในความคิดจิตวิโยค
สุขเศร้าโศกโหยหาโกลาหล
มีหัวเราะร้องไห้ใจอึงอล
เปรียบปานคนบ้าบอรอเยียวยา
จับตัวเองขังไว้ในความคิด
จนวิปริตวิปลาสอนาถา
ดั่งจองจำตนไว้ไร้อิสรา
เวียนไปมาหลายภพไม่จบความ
อันใจกายอายตนะเปรียบประตู
นำเข้าสู่ดวงจิตคิดไหวหวาม
สักแต่ว่าดำเนินไปในทุกยาม
เกิดดับตามธรรมดาเป็นอาจิณ
หากปราศใครไปยึดมั่นถือมั่น
ว่าเป็น “ฉัน” เสียแล้วไม่แคล้วผิน
เพียงรับรู้ดั่งพยานเบิกบานจินต์
ดับโศกสิ้นสามภพจบเกิดตาย...
บุตรพระศากย์ทั้งหลายอย่าหมายหมิ่นเราใช่อินทร์พรหมาเทวาไหนโลกวิฤกติผิดปาณาศีลมัยบันดาลให้ชีวาพาแหลกลาญบุตรพระศรีคือเราเฝ้าเพียรบอกต้องช้ำชอกเขาหมิ่นสิ้นสงสารแจ้งว่าเราเล่าความเท็จเป็นพยานคำอาจารย์พร่ำบอกใช่หลอกลวงนรกจะล้นชนตกตายกันมายมากยิ่งลำบากกู้ได้ให้ห่วงหวงตกนรกพร้อมกันน่าหวั่นทรวงด้วยเคยล่วงสิกขาข้อปาณาเสพเนื้อเขาต้นเหตุสังเวชนักเขาก็จักทวงคืนยื่นข้อหาจะสวดมนต์ไหว้พระภาวนาฤารอดพ้นวิญญาณ์ตามราวีพระศรีแจ้งทางรอด "ปลอดเนื้อสัตว์"คือทางลัดทางเดียวอย่าเทียวหนีบุตรพระศากย์ไตร่ตรองลองใฝ่ดีหยิบมือนี้ที่จะรอดอยู่ปลอดภัยหากรอดตายภัยพิบัติได้นัดพบพาประสบองค์พระศรีมีปราศรัยเรียนรู้ธรรมจากองค์พระทรงชัยมุ่งมั่นในนิรวาณสราญเอย...
ประหนึ่งดาวดวงน้อยคล้อยเวหาสล่องลอยปราศวารวงศ์เหล่าพงศาชาติกำเนิดเลือนรางร้างที่มาอยู่เอกาเดี่ยวโดดโลดแล่นไปส่องแสงน้อยริบหรี่ราตรีหนึ่งร่ำรำพึงโหยหาความสุกใสวิ่งหลงวนบนฟ้านภาลัยรอดับขัยล่วงหล่นบนผืนดินจะรองรับดวงดาวคราวอับแสงคอยแต่งแต้มสีสันบรรเจิดศิลป์แม้ช่วงหนึ่งก็ประเสริฐเลิศชีวินเพียงยลยินเรื่องราวสกาวใจแม้นพลัดพรากจากดาวถึงคราวหนึ่งยังลึกซึ้งแววตาเกินปราศรัยหวังเห็นดาวเปล่งแสงแห่งเปลวไฟตั้งธงชัยสู่ฝันอันงดงาม....
โอ้มหาโพธิสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่นำประทีปส่องไสวให้สรรพสิ่งท่ามความมืดแห่งราตรีที่ประวิงธรรมถูกทิ้งสูญหายจากใจชนกงล้อกรรมแห่งมนุษย์ยากหยุดยั้งหมุนไปดั่งเพลิงไหม้ในทุกหนน้ำเท่าไรดับพอทุกข์ท้อทนเวรส่งผลให้พินาศปราสนาการมวลมนุษย์ผู้ก่อพอประทุไฟล่วงลุลุกลามตามล้างผลาญโลกคือบ้านย่อมทุรนทรมานกี่วิญญาณล่วงลับสุดนับคณาโอ้มหาเทพเรืองฤทธิ์ทุกทิศสถานฤาหมายต้านแรงกรรมนำรักษาเมื่อมนุษย์แหกกฎหมดปัญญาทิ้งอหิงสาเสียสิ้นทุกถิ่นคามโรคระบาด สงคราม ความร้อนโลกค่อยคลอนโยกชีวาน่าเกรงขามผลักมนุษย์สู่ปากเหวอันเลวทรามเปลี่ยนโลกงามเป็นนรกที่เลือดเย็นโอ้พระเจ้าผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ทรงสร้างสรรค์โลกางามตาเห็นแต่บุตรท่านช่วยทำลายกลายลำเค็ญทำตัวเป็นเช่นเหลือบไรให้รำคาญทรงวจนะผ่านศาสดาทุกศาสนาตั้งเวลาสร้างโลกล้วนสื่อสารแต่ถ้อยคำถูกบิดเบือนด้วยเหล่ามารโลกถึงกาลแตกดับแสนอัปรีย์กำเนิดขึ้น ตั้งอยู่ สู่ดับสลายวนเวียนว่ายทะเลทุกข์ไร้สุขีจนกว่าแจ้งสัจจาพระพาทีคืนถิ่นที่จากมาสิ้นอาดูร....Be Vegan Make Peacewww.suprememasterTV.com