ตีหัวเขาเข้าบ้านหาญบุกรุกสร้างรอยทุกข์ก่อเวรเข่นล้างผลาญหมายช่วงชิงทรัพย์เอาเข้ารุกรานเยี่ยงอันธพาลโจรชั่วไม่กลัวตายหาข้ออ้างเหตุผลชนหัวเราะแท้เพียงเพราะปล้นชิงสิ่งมาดหมายอ้างนี่นั่นปวดเศียรเวียนตาลายส่งทหารหาญไปตายกลายปุ๋ยดินชนบาดเจ็บล้มตายแสนมายมากโลกข้าวยากหมากแพงแฝงหนี้สินกระทบทั่วปากท้องของอยู่กินทำแผ่นดินดุจนรกตกบึงไฟนี่คือยักษ์ทศเศียรรามเกียรติ์เก่ากลับมาเล่าตำนานเคยขานไขว่ามียักษ์อันธพาลรุกรานไปจับใครได้ก็กลืนกินสิ้นชีวีมันฮึกเหิมว่าเก่งกว่าใครหน้าไหนแท้จริงไซร้นรชนคนบัดสีต่างเสื่อมศีลสิ้นธรรมทำอัปรีย์จึงเกิดมียักษ์ร้ายกล้ำกลายมาประวัติศาสตร์ซ้ำรอยคอยตอนจบใครเป็นศพก่อนกันคน-ยักษาเมื่อคนชั่วถูกจับกินสิ้นโลกาองค์รามาจะปรากฏพระวรกาย...***มนุษย์ไม่เคยก้าวข้ามประวัติศาสตร์ของตัวเองไปได้***
เมื่อพระองค์ลงมาคราครั้งแรกทรงรับแบกกรรมมนุษย์สุดหนักหนาสละชีพเพื่อโลกคงทรงเมตตาแม้นสวรรค์ยังโกรธามหาชนมงกุฎหนามคือรางวัลอันทรงเกียรติคำหยามเหยียดเยี่ยงสรรเสริญเจริญผลไม้กางเขนดุจบัลลังก์แห่งทศพลโลหิตราวสายชลล้างมลทินครั้นพระองค์กลับมาคราที่สองมนุษย์ต้องสำนึกบาปเป็นนิจสินสวรรค์มองจ้องเขม่นหมายล้างดินคนชั่วสิ้นส่งนรกอกไหม้ตรมโอ้มนุษย์ดุจโคเคี้ยวเล็มหญ้าหารู้ว่าภัยพิบัติซัดถาถมเหตุุการกระทำแห่งตนทนงายงมเพียงหน้าก้มรับกรรมที่ทำมา...***กัมมุนา วัตตติ โลโก...
เสียงเพลงแห่งวัยเยาว์เฝ้าขับขานครั้งวันวานแทรกไม้ในไพรสณฑ์ฟังซิฟังเสียงนกร้องก้องกมลกล่อมหลังฝนเพิ่งพ้นผ่านซ่านฤทัยจำหนหลังครั้งเรายังเยาว์อ่อนเที่ยวเร่ร่อนสำรวจโลกอกหวั่นไหวด้วยใจว่างมือเปล่าเราก้าวไปปราศเงื่อนไขกฎเกณฑ์เข่นค้ำคอถ้าวันนั้นเราจับมือไม่ถือมั่นเรียนรู้กันเปิดใจให้กันหนอวันนี้เราอาจลึกซึ้งถึงความพอไม่มีใครต้องรอทุกข์ท้อทนภาพลวงตาเล่นกลบนโลกเปลี่ยวเหงาดายเดียวท่ามชีวิตจิตสับสนเธอคงเหงาเหมือนกันวันเวียนวนท่ามฝูงชนแปลกหน้ายาวนานมาเพียงจับมือสื่อสารถึงกันบ้างโลกอ้างว้างเพียงใดใช่ปัญหาหนึ่งแรงใจตรงนี้ยังมีมามอบให้เธอทุกเวลาและนาทีพบเพื่อพรากจากลานี่หนาโลกทั้งสุขโศกเหงาเศร้าเพียงเท่านี้เพียงรักษาหัวใจเธอให้ดีมิแปดเปื้อนเศษธุลีแห่งอวิชชาจำบทเพลงที่เราร้องกล่อมท้องทุ่งควันไฟฟุ้งยามเย็นเด่นเวหาจำวัวควายกลางทุ่งจรุงตาจำศาลาริมทางอันร้างไกลจำถนนสายแปลกระแวกนั้นจำความฝันวัยเยาว์จำได้ไหมจำสายฝนปนหนาวนึกคราวใดดั่งกลับไปที่เก่าเราคุ้นเคย…
ท่านเจ้าสัวมัวเพลินนับเงินล้านสุขสำราญนานมาน่าอิจฉาชนเขาอวยรวยล้นท้นเงินตราถึงชาติหน้าก็ใช้ไม่หมดเงินชีวิตสัตว์สิ้นไปกำไรงอกเก็บผลดอกเกมฆ่าหาขัดเขินแล่เนื้อหนังเครื่องในไปแลกเงินส่งสัตว์เดินสู่เหวอันเลวทรามกี่ชีวิตสังเวยเคยนับไหมทุกข์ปานใดชีวินถูกหมิ่นหยามจากคมมีดกรีดเฉือนเกลื่อนเขตคามเป็นชิ้นเนื้อในชามงามน่ากินสลดสังเวชรวยร่ำจนล้ำฟ้าแลกโศกาเท่าใดให้ถวิลทุกบาทนับบัญชีเลือดหลั่งรินคงหมายสิ้นปีที่ตกนรกภูมิวันนี้กระหยิ่มยิ้มย่องรวยก้องฟ้าถึงวันหน้าร่ำไห้อกไฟสุมคิดเป็นคนจนจรนอนตรอกมุมพ้นบ่วงหลุมผลวิบากคงยากเกิน...เบื้องหน้าคำพิพากษาแห่งพญามัจจุราชคิดจะหวนกลับไปเป็นคนจนยากไร้ที่ไหนจะเป็นไปได้...
ลมสงบก่อนพายุอุบัติสร้างทุกเส้นทางอันตรายภายใต้ฝันลุกขึ้นยืนตื่นขึ้นขัดขืนมันรู้เท่าทันธรรมชาติหยั่งคาดการณ์เสียงกระซิบสายลมขุนเขาเผยเค้าลางทุกสิ่งอย่างเปลี่ยนไปได้ขับขานแม้นดอกไม้ที่เคยเผยผลิบานยังถึงการโรยราหาจีรังเตรียมพร้อม เตรียมพร้อม และน้อมรับยินยอมปรับเพื่อรอดพ้นชนรุ่นหลังก่อนที่ทุกสิ่งอย่างต่างเพพังถูกกลบฝังกับเวลาจะอาลัยเหตุชีวิตเพื่อสร้างสรรค์จรรโลงโลกใช่อุปโลกน์ด้วยบังเอิญเพลินหลงใหลวนเวียนว่ายผ่านกาลยาวนานไกลก่อนกลับไปสู่บ้านที่แท้จริง...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
509
