เอินฟ้า
ฉันเคยคิดว่าความรักเป็นสิ่งสดใสและสวยงามเสมอ ฉันเลยทุ่มเทให้
กับความรัก จนหมดหัวใจ ให้..ไม่เหลือจะเผื่อใจไว้สำหรับความผิดหวัง
เพราะคิดว่าคงไม่มีวันที่ฉันจะเจ็บ
แต่ในที่สุด...ฉันก็พลาด
เรื่องราวความรักที่สวยงามของฉัน มันจบลง ด้วยน้ำมือของคนที่ฉันรัก
และไว้ใจที่สุด เธอทอดทิ้งฉันไปอย่างง่ายดาย
มันเจ็บจนบอกไม่ถูก มันสับสนคิดอะไรไม่ออก เหมือนอยู่ในที่ที่มืด
มองไม่เห็นอะไรเลย ไม่รู้แม้กระทั่งจะไปทางไหน ไม่รู้จะหาทางออกได้อย่างไร
บทเรียนที่สูงค่านี้คงจะจดจำจนวันตาย เคยร้องไห้เสียจนไม่มีน้ำตา ไม่อยากที่
จะคิด ไม่อยากที่จะเริ่มต้น ไม่อยากที่จะทำอะไร