จวบบ่ายสี่ที่ลานสาธารณะ จึงปล่อยปละความรู้สึกเพราะนึกขรึม เห็นพวกพ้องเพื่อนกวีมาเต็มตรึม ไม่กลัวบึ๊มปักหลักใกล้นักเขียน สามซีไรท์งานนี้โชว์ทีเด็ด ล้วนบอกเคล็ดแนวกวีที่เสถียร แม้ต่างยุคต่างสมัยหากได้เรียน คงไม่เพี้ยนจบสิ้นศิลป์ศาสตร์ไทย แต่ละท่านปราดเปรื่องเรื่องแนวคิด เราซึ้งจิต ณ บุญคุณที่หนุนให้ คำแนะนำดุจพี่น้องเกี่ยวคล้องใจ พี่ฝากไว้น้องจะสานผลงานทำ แดดอ่อนอ่อนลมพัดเย็นผิวกาย แสนสบายจวบสนธยาเพลาค่ำ คิดหยุดห้วงเวลาน่าจองจำ อยากอิ่มหนำกับอรรถรสบทกวี แต่ปราศผู้สามารถบังอาจรุด ร่ายเวทย์ฉุดจันทราเพื่อพาหนี เพื่อราชรถแห่งไฟไม่จรลี ฟ้าเปลี่ยนสีครอบคลุมทุกมุมเมือง เ