พิมจะพักผ่อนก่อนก็ได้นะเดี๋ยวเย็นผมปลุก หลังจากที่ถึงบ้านพักซึ่งผมกำลังจัดแจงเก็บกระเป๋าเข้าที่ แล้วคุณไม่เหนื่อยเหรอขับรถตั้งไกล เหนื่อยไหมคะ เธอถามขณะที่ตาปรือและตั้งท่าเอนตัวลงนอนทั้งชุดเดินทาง ไม่ครับ ไกลกว่านี้ยังขับมาแล้ว พิมนอนเถอะครับ สักหน่อยก็ยังดี เดี๋ยวผมปลุก พูดยังไม่ทันจบแม่สาวน้อยก็โหม่งหมอนเอาหลับไปซะแล้ว... ดูเถอะ กระทั่งถุงเท้ายังไม่ได้ถอดเลย ผมยาวที่เคยถูกมัดรวบไว้ ตอนนี้สยายปิดหูปิดตา ผมบรรจงเอามือปัดให้เข้าที่ทาง เจ้าหญิงของผมยังคงหลับอย่างไม่รู้ตัว ผมนั่งมองเธออยู่นาน ยามเธอหลับ เธอเหมือนแมวเซาเชื่อง ๆที่ดูน่ารักน่าเอ็นดู แต่ยามเธอตื่น ก็เหมือนแมวรั้นบ้า