นาน... นานมาแล้วที่ฉันเฝ้ามองอยู่ตรงนี้ กี่ปีแล้วนะ ยังคงจำได้ ถึงวันที่เราเจอกันครั้งแรก ว่าครั้งแรกที่ได้มองตากันเป็นยังไง รู้สึกมั้ยว่ามันมีอะไรอยู่ในแววตา ที่ไม่เคยเห็นจากใครมาก่อน แต่เราไม่เคยพูด เธอไม่เคยถามว่ามันคืออะไร ทุกครั้งที่พบจะมีความรู้สึกดีๆฝากให้เสมอ ทุกครั้งที่เธอหาฉันเจอท่ามกลางผู้คน ไม่ต้องบอกนะว่าฉันดีใจแค่ไหน เพราะเราไม่ได้พบกันบ่อยๆอย่างใครเขา คงมีแต่คำพูดที่ฝากใครมาบอกเท่านั้น ที่พอจะทำให้ฉันรู้ว่าเธอยังไม่ลืม ของเล็กๆน้อยๆที่ฉันให้ไป ก็รู้อยู่ว่าเธอเก็บไว้อย่างดี วนเวียนอยู่อย่างนี้ โดยที่เธอและฉันไม่คิดเดินมาให้ใกล้กันกว่าที่เป็นอยู่