รวมมิตรนักเขียน
๑ วินาทีสุดท้ายใกล้มาถึง
มีดกรีดดึงหัวใจให้หล่นหาย
เป็นเวลาลมหายใจใกล้วางวาย
ถึงวันตายวิญญาณออกนอกตัวตน
๒ รำลึกถึงคืนวัน วันเก่าเก่า
เคยเจ็บเศร้าปวดจิตคิดสับสน
มินานนักจักล้างวางทุกข์ทน
ไม่รับหม่นรู้หมองหมายครองใจ
๓ ก่อนจากไปถอดหัวใจไว้ตรงนี้
เพียงระลึกถึงสิ่งดีๆไม่หม่นหมอง
สิ่งต่างๆล้วนเป็นไปตามครรลอง
อย่าปล่อยให้ใจหมองตรองด้วยใจ
๔ แล้วเก็บฝันวันเก่าเอาไว้ก่อน
ด้วยใจอ่อนร้อนรักหักไม่ไหว
ถ้าปล่อยเป็นเช่นนี้อยู่เรื่อยไป
คงต้องให้เค้าย่ำช้ำจนตาย
๕ เมื่อวิญญานชีวิตปลิดจากร่าง
ถึงเวลาปล่อยวางร้างสลาย
ฉากชีวิตงดงามนามรูปกาย
หน้าส่วนตัว
1275
0
0
