ปุยเมฆสีชมพู
...นางกากี...
เป็นนางในรับใช้สนองโอษฐ์
แต่ต้องโทษในกาเมสุมิจฉา
ครุฑลักพาหลีกหลบคนธรรพ์มา
จนชีวามีมลทิลคลุ้งกลิ่นคาว
ถูกลอยหนาวบนแพกระแสคลื่น
ครั้นเมื่อฟื้นยังเหมือนตกนรกไหม้
ต้องกระเซอะกระเซิงหลีกหนีภัย
แต่ยังไม่พ้นกรรมที่ทำมา
พบโจรป่าฉุดคร่าจะเป็นผัว
ด้วยความกลัวโจรไพรใจบาปหนา
ทั้งความหิวบั่นทอนจนอ่อนล้า
หมดปัญญาต้านแรงแข็งขืนกาย
หากไม่ได้คนธรรพ์นั้นมาช่วย
คงมอดม้วนสิ้นชื่อหรือถูกขาย
หากต้องอยู่คงไม่ต่างจากคนตาย
เรื่องจึงคลายจากร้ายกลายเป็นดี
แต่ยังมีกรรมเก่ามาเผาอยู่
ด้วยเจ้าคูเมืองใหญ่ให้ประหาร
เพื่อให้เป็นเยี่ยงอย่างและประจาร
ให้ชาวบ้านรู้ทั่วตัวกาลี
หากคิ