นายธนา
เมื่อคืนฝนพ้นพรมชโลมพื้น
เสียงฟ้าร้องครืนครืนให้ตื่นไหว
แสงฟ้าแลบแปลบปลาบวับแต่ไกล
ให้หวั่นไหวหวั่นกลัวทั่วทุกคน
สายลมพัดกิ่ววิ่วพลิ้วแรงสาย
หอบใบไม้ปลิวหายไกลล่องหน
เศษกระดาษพลาสติกก็ลอยวน
รวมปะปนฝุ่นฟุ้งคระคุ้งมา
เสียงหน้าต่างบานประตูปิดตึงตัง
ด้วยพลังแรงลมโหมถลา
พัดรุนแรงเหลือล้ำกระหน่ำพา
ให้หวาดหวั่นอุราอยู่มิจาง
เสียงไม้ลั่นเปรียะเปราะเพราะกิ่งหัก
แล้วลมชักหักโค่นต้นล้มขว้าง
ด้วยกิ่งใหญ่จึงไปวางกีดเส้นทาง
ดูแล้วพร่างเศร้าให้อย่างไรดี
แล้วสายฝนก็ฉ่ำฉ่าดังฟ้ารั่ว
พรมไปทั่วท้องพื้นชุ่มชื่นที่
เสียงจักจักเทจากฟ้าไม่ช้าที
ลมก็วีพลิ้วพัดซัดกระเซ็น
2827
2
0
หน้าส่วนตัว
