ยินเสียงแว่วแผ่วผิวปลิวกระทบ ลมสงบซบกายคล้ายส่งเสียง แว่วเสียงดังฟังคำนำสำเนียง แอบมองเมียงเคียงคนจนลับตา เที่ยวหลงใหลได้รักทักทุกสิ่ง แต่เสียงวิ่งกลิ้งเวียนเพียรอุตสาห์ เอเสียงหลงตรงนี้มีใครมา แว่วเอกาพาร้องคล้องหทัย โอ้เสียงนางช่างชื่นรื่นในหู ฟังฟังดูรู้จิตพิศมัย เสียงพิณพาทย์กราดกรายคล้ายกันไป แต่เสียงใจในจิตคิดรักนาง สุรเสียงเพียงแว่วแก้วในจิต เพียงได้พิศติดตรึงถึงไม่สร่าง เพียงได้ฟังยังจำคำไม่วาง เจ้านวลปรางห่างเจ้าเฝ้ามิวาย