กันนาเทวี
อยากมีรักห่มใจไว้อบอุ่น
อยากมีทุนสักนิดคิดค้าขาย
อยากจะมีเงินทองกองมากมาย
คงสุขกายสุขใจไม่อาทร
แค่พอเพียงเลี้ยงตนบนผืนโลก
มีทั้งโศกทั้งสุขทุกข์หลอกหลอน
ขาดคู่ข้างอ้างว้างอย่างถาวร
จะกินนอนโดดเดี่ยวแสนเปลี่ยวใจ
อาศัยญาติพี่น้องที่ข้องเกี่ยว
จะแลเหลียวเพื่อนพ้องต้องสงสัย
เขารักเราแน่แท้หรืออย่างไร
ปากปราศัยใจเชือดคอก็เคยมี
ลำบากยิ่งชีวิตคิดหดหู่
มิอาจรู้แน่ชัดวัดศักดิ์ศรี
ใจล้ำลึกไหลนิ่งยิ่งนที
แท้เชี่ยวปรี่แรงล้นพ้นประมาณ
ฉลาดนักมักพลาดขาดพินิจ
มองเห็นผิดเป็นชอบประกอบฐาน
ปรับแก้ไขได้พบประสบการณ์
ย่อมเบิกบานในจิตคิดปล่อยวาง
ว่างวางใจศูนย์สนิทมิติดกรอบ
เรื่องรัก