บพิตร
เคยวาดฝันจะไขว่คว้าหาดวงดาว
จากกลางหาวมาเก็บไว้ให้เธอฉัน
ได้เชยชมสดชื่นทุกคืนวัน
แม้หลับฝันตื่นตาพาชื่นทรวง
คำสัญญาแห่งรักประจักษ์จิต
เกินนิมิตใดใดในแดนสรวง
สุดสว่างกระจ่างใสใจสองดวง
แสนโชติช่วงแสงแห่งรักสลักจินต์
เราร่วมทางตามฝันอันเคยใฝ่
คอยห่วงใยสองเราเฝ้าถวิล
จะเก็บดาวจากฟ้ามาสู่ดิน
มิเคยสิ้นความหวังยังเรืองรอง
เป็นแรงใจให้กันสู่ฟันฝ่า
ยามอ่อนล้าเปลี่ยวเหงาเราทั้งสอง
ยามเหนื่อยหนักโลมเล้าเข้าประคอง
สายตาจ้องปลอบขวัญคลายหวั่นกลัว
มองดวงดาวเคยตั้งใจจะไขว่คว้า
แม้เจิดจ้ายามเมฆบังยังสลัว
แต่สองเรายามใกล้ไม่มืดมัว
งามยิ่งกว่าดาวดวงใดในจักรวาล
เหล่าดาราส่องสว่างในกล