เรไร
ให้น้ำตารินรดหยดสุดท้าย
จะฟูมฟายเสียใจทำไมหนอ
ทนเจ็บช้ำลำบากมามากพอ
แค่หยุดท้อสิ่งเลวร้ายคงไม่มี
หลายเรื่องราวเหยียดหยามความรู้สึก
เพียงนิ่งนึกทบทวนให้ถ้วนถี่
เราพบคนมากมายทั้งร้ายดี
มิอาจหนีหลีกพ้นคนเกลียดชัง
ขออย่าเพียงขมขื่นเพื่อยืนอยู่
ท่ามกลางความอดสูสูญสิ้นหวัง
มองผู้อื่นเห็นความดีอย่างจีรัง
มองผิดพลั้งพลาดเผลอเสมอตน
แลเห็นโลกน่ามองผ่องพิสุทธิ์
เห็นมนุษย์เทียมทันกันสักหน
ถึงแม้นว่าบางใครร้ายเล่ห์กล
อย่าร้อนรนหวั่นจิตคิดไปเอง
ไม่มีใครตอกย้ำทำให้เจ็บ
เท่ากอดเก็บว่าช้ำตรมถูกข่มเหง
เพียงความดียึดมั่นอย่าหวั่นเกรง
จักเผยเองร้ายดีอยู่ที่ใจ
ให้น้ำตาจางหายกับสายฝน