อีกสองวัน ใจก็หวั่นหวาดไหวให้หงอยเหงา กลัวสายใจใส่เปลี่ยนเขียนบางเบา ระหว่างเรามีใครไปคั่นกลาง เกินคาดเดาเอาใจไปเกณฑ์กะ เพราะระยะเวลาพาเหินห่าง เจ้าความหวังยังก้ำกึ่งครึ่งเส้นทาง รักอาจร้างแรมราอย่าวางใจ ทุกทุกสิ่งบนโลกกลมถมซับซ้อน มากยอกย้อนยั่วขวัญจนหวั่นไหว เท็จคือจริงจริงคือเท็จเพ็ดทูลไป เพราะใดใดในโลกล้วนอนิจจัง.