.. ในบางคราที่ท้องฟ้ามีสีหม่น ทั้งปะปนความอึมครึมซึมแสนเหงา หมู่แมลงยังเงียบงันพลันซึมเซา จันทราเล่าก็ไม่เห็นเร้นแม้ดาว.. แม้สำเนียงเพียงสักคำยังหายาก อยากจะฝากลมไปในความหนาว ว่าคิดถึงอยู่เสมอทุกๆ คราว แม้ไกลกันปันเรื่องราวสู่กันฟัง.. ขอเพียงแค่ใครสักคนวนเวียนใกล้ ไม่ทำร้าย..ไม่รื้อฟื้นเรื่องความหลัง มาเริ่มนับหนึ่งใหม่ให้ดังดัง แล้วก็ยังมาเดินเคียง...เพียงเหมือนเดิม..