พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song223.html(ขวัญเรียม)
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song78.html
(หนาวตัก)
ดรรชนีนาง..ลืมตาอย่างช้าช้า
หากทว่า..
ต้องค่อยๆหลับตาลงไปใหม่
เพราะพรายสายแสงแรกสีทอง
ที่สาดส่องแยงนัยน์ตาตรงหน้าต่าง
ที่พรายพร่าทอทอดลอดลงมารำไรรำไรจาก
ริมชายคาเรือนลั่นทมริมทะเล
ทำให้ต้องหลับตาลงไปอีกครั้ง
ก่อนจะค่อยๆหันหลังพลิกตัวหนี
ไปซุกหน้ากับหมอนสีขาวนวลนุ่ม
ที่ยังได้กลิ่นหอมกรุ่นของดวงดอกแดด
และ..ด้วยดวงดอกมะลิลามาลัยดอกพุด
ที่วางชิดใกล้เตียงเคียงหัวนอนตั้งแต่ยามค่ำ
ให้ยังคงฝากระร่ำรินรสมาถึงยามนี้
เธอ..คนดี..ได้ยินเสียงคลื่น
3885
4
0
หน้าส่วนตัว
