บุรุษแห่งกาฬ
เพชฌฆาตปาดมือถือมีดแน่น...
ไม่เคืองแค้น....กับใครไยสั่งฆ่า....
นับพันครั้งไม่เคยหลั่งน้ำตา...
แต่ถึงคราอาลัยไยทรมาน....
กี่คมดาบซาบซ่านปานลมพัด...
สองมือมัดมิอาจเอ่ยถ้อยสงสาร...
เลือดกระฉูดเชือดเฉือนเกลื่อนดินดาน....
ใจกลับด้านชินชาไม่ปรานี...
คราวต้องหม่นจนใจไม่อาจพูด...
อยากพิสูจน์ความรักที่สุขี...
กลับต้องช้ำย้ำจิตเจ็บฤดี....
แผลฝังแนบชีวีมิอาจเลือน...
อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ดังที่คิด....
แต่ถูกตัดความเป็นมิตรพูดเชือดเฉือน...
แม้เวลาผ่านมานานนับเดือน...
ไม่เคยเลือนภาพคนดีที่จากไป....
เพชฌฆาตไร้สามารถเพราะขาดรัก...
อุปสรรคมักพบจบจนได้...
จะมีใครบ้างไหมที่เข้าใจ...
เป็นกำแพงช
1311
2
0
หน้าส่วนตัว
