คีตากะ
เมื่อคืนฉันฝันเห็นท่านเด่นนัก
แต่ดวงพักตร์ซูบกว่าเก่าเศร้าหนักหนา
เสื้อน้ำตาลผ่านแดดฝนจนซีดซา
ท่านยืนคอยฉันมา...หน้าเจดีย์
นับแต่วันฉันลาท่านมาสอน
แสนเหนื่อยอ่อนมุ่งนำธรรมวิถี
“ไม่มีครู...ไม่มีใครจะไปดี”
จำคำนี้และจำรักสลักใจ
ณ เกาะนี้...ด้วยน้ำตาที่พร่ากลบ
ฉันน้อมนบรจนาบูชาให้
ท่านยังเฝ้าดูแลแม้ห่างไกล
พรยิ่งใหญ่ดุจภูผามหานที
จะพากเพียรตอบแทนก็แสนยาก
จึงรับปากจะช่วยคนพ้นหมองศรี
ท่องทวีปทั้งห้าทั้งธาตรี
หว่านเมล็ดวิญญาณนี้ทั้งโลกา
หวังกุศลผลจริงที่ยิ่งใหญ่
จตุรพิธพรชัยให้โลกหล้า
เพื่อตอบแทนพระมหากรุณา
ที่นำข้าก้าวข้ามความลำเค็ญ!....
โดยอนุตราจารย์ชิงไห่
(ต้นฉบับเป็นภาษาเอาหลั
1914
1
0
หน้าส่วนตัว
