พนาไพร
ปัญญาชนคนดีมีความคิด
ใยหลงผิดใช้คำด่าน่าฉงน
มาเล่าเรียนศืกษาสู่ค่าคน
กลับอับจนเพราะหาใช่ใช้ปัญญา
แหล่งศืกษาเล่าเรียนเพียรความรู้
แต่กลับขู่น้องใหม่ใช้คำด่า
น้องย่อมกลัวอาวุโสเพราะโตกว่า
ยอมถูกว่าด่าทอเพราะเกรงกลัว
แต่กลับโตโตแต่ตัวหัวไม่คิด
ลองใช้จิตใช้ใจและใช้หัว
ปัญญาชนคนดีที่ทำตัว
ใช่ให้กลัวบังคับกันมันไม่เกรง
คำพูดดีมีความคิดจิตผ่องใส
ด้วยน้องใหม่ใหม่ทีนี้ไม่เก่ง
พี่ก็ควรดูแลแต่อย่าเบ่ง
น้องจึงเล็งเห็นดีที่พี่ทำ
น้องจะรักสนิทใจในรุ่นพี่
เพราะความดีทำไว้ให้น้องจำ
น้องจะเห็นเอาอย่างพี่ที่ดีล้ำ
น่าจดจำเป็นแบบอย่างช่างยินดี