...เจ็บกลับมาอีกครั้งยังไม่รู้ ต้องคอยดูความเป็นไปห่วงใยเขา อาจเพราะรักคือความหวังเป็นดังเงา ที่ตามเฝ้าหลอกหลอนบั่นทอนตน เจ็บเท่าไรจะสู้อยู่ทุกเมื่อ ให้ใยเยื่อไม่ย่อยยับหรือสับสน บางทีฟ้าคงเห็นความเป็นคน ฉุดหมองหม่นออกไปจากใจนี้ เจ็บอีกแล้วเจ็บช้ำน้ำตาเอ่อ แม้พร่ำเพ้อขอต่อรักสมศักดิ์ศรี ถึงหัวใจเจ็บช้ำโดนย่ำยี ฝันจะมีคนหนึ่งซึ่งรักจริง
1147
3
0
หน้าส่วนตัว
