พี่ดอกแก้ว
เมื่อได้รู้ทุกคนอยู่อย่างทุกข์ยาก
ต้องลำบากฝืนทนบนปัญหา
ที่กระพือฮือโหมโถมเข้ามา
อยู่ทุกห้วงเวลาไม่พ้นภัย
ดั่งเรือน้อยลอยอยู่กลางกระแส
ความเปลี่ยนแปรก่อเกลียวให้เชียวไหล
ถูกคลื่นโหมครืนครั่นอย่างหวั่นใจ
ไม่รู้ว่าเมื่อใดจมธารา
จึงมุ่งหมายไปหาฝั่งยังสงบ
เพื่อจักพบเสรีที่ใฝ่หา
แม้นเส้นทางนั้นแสนทรมา
จะขอถือสัจจา..เป็นท้ายเรือ
อีกมโนปณิธานที่หาญกล้า
แม้นจะสิ้นชีวา..เป็นหางเสือ
จักขอนำความสำเร็จสู่ว่านเครือ
อีกความสุขมาเจือแก่ผู้คน
แม้เรือแตกแหลกลงตรงกลางคลื่น
จะทนฝืนสร้างแพใจใหม่อีกหน
สู้กับเกลียวกระชากอันหลากล้น
ด้วยกมลสร้างกระแสแก้รอยกรรม
เพื่อให
926
9
0
หน้าส่วนตัว
