ต้นไผ่
ณ ตรงนี้คือที่ระหว่างเรา
มีเพียงเสียงเบาๆที่พัดผ่าน
เธอจับมือฉัน...ถ่ายทอดความผูกพันอันเนิ่นนาน
ความอบอุ่นที่ต้องการฟุ้งอบอวล
ฉันจะเอ่ยอย่างไรกับคำลา
เมื่อเราต้องจากไกลลับตา...หลายกาลเวลากว่าจะหวน
ฝันของเราต่างเส้นทางจึงรบกวน
ค่ำคืนนี้ก็ปั่นป่วนและเงียบงัน
แต่ฉันจะมองกลับมาที่นี่
เพราะรู้ดีว่าภาพเธอยังเพ้อฝัน
น้ำตาที่หมองหม่นจางเจือเม็ดฝนไปพร้อมกัน
เมื่อฉันกลับสู่อ้อมแขนเธออีกครั้งในวันนึง
อยู่กับคืนนี้นานๆได้ไหม
เต้นรำและจูบฉันก่อนไปอย่างลึกซึ้ง
ตราบที่ดวงดาวจะร่ายรำให้คำนึง
ตราบวันพรุ่งนี้ยังมาไม่ถึง..อย่าเพิ่งไป
เพียงฉันหลับตาลง
ลืมตาตื่นฉันคงได้พบเธอใหม่
ไม่สำคัญว