เมจิคเชี่ยน
.............................................
หากสามารถบังคับ...ปรับใจนี้
ให้โคจรตามที่จิตได้คิดหวัง
บางเรื่องราวบางอย่างค้างคาซัง
คงไหลหลั่งออกมา...ว่าเป็นไง
แต่ทว่าหัวใจ...มันไม่กล้า
คิดพูดจาเอ่ยพร่ำคำหวั่นไหว
กลัวบางสิ่งบางอย่างบางคำใด
จะทำให้เส้นทาง...กว้างกว่าเดิม
จึงได้เพียงแอบมอง...ทำร้องร่ำ
เป็นลำนำคำหวานปานหยาดเยิ้ม
ผ่านสายตาบางคนจนอิ่มเอิม
ตั้งแต่เริ่มพบเจอ...เธอทุกคราว
มันไม่ผิดใช่ไหม...ที่ไม่กล้า
เก็บวาจาเอาไว้ใช่ปวดร้าว
รู้ตัวดีหินนั้นมันต่างดาว
จะวับวาวเคียงข้าง...ได้อย่างไร
.
..
...
เพราะหัวใจดวงนี้...มันมิกล้า
ขอเธออย่าใจร้าย...จะได้ไหม
อยากให้รู้ส