ใช่ว่าเธออยู่ลำพังอย่างเดียวดาย เคียงข้างกายจงเห็นฉันเป็นเพื่อน มีไมตรีมากมายหมายเยี่ยมเยือน ดุจร่วมเรือนเรียงร้อยถ้อยความชม แม้พ่ายแพ้พลาดพลั้งดังฝันร้าย ยังย่างกรายหมายชิดสนิทสนม ปล่อยเรื่องราวเศร้าหายกับสายลม จงรื่นรมย์สดใสใจชื่นบาน ทุกสิ่งนั้นหากตรองมองให้แจ้ง ล้วนแสดงแต่ต้นจนอวสาน ทุกข์และสุขเปลี่ยนแปลงสำแดงนาน ตราบวายปราณจึงหายมลายลง แม้นไม่เป็นดั่งใจที่หมายมุ่ง ครั้นวันพรุ่งฟันฝ่าถ้าประสงค์ living for tomorow โอ้มั่นคง เจตน์จำนงค์มุ่งหมาย...คล้ายบทเพลง ฯ * * * * * * *