นกตะวัน
เกิดเป็นหญิงวิ่งเดินยามเหินห่าง
อย่าลืมร้างเรื่องเก่าผู้เฒ่าสอน
ประเพณีที่เราเฝ้าวิงวอน
แต่ครั้งก่อนคนแก่เหลียวแลกัน
ต้องค่อยก้าวสาวเท้าผมเผ้าเรียบ
หุบปากเงียบนิ่งสงบหยุดขบขัน
เสื้อผ้าใส่ให้คลุมรัดกุมพลัน
ปิดเนินถันทั้งสองไม่หมองลง
เลิกชายตาหาหนุ่มทำกรุ้มกริ่ม
เผยอยิ้มยั่วใครจนใหลหลง
ไหล่สะโพกโยกไหวให้บรรจง
ทั้งเอวองค์อกอวบอย่ายวบยวน
หากทักทายสหายพบเคยคบหา
ใช้วาจาแจ่มใสไร้คำผวน
สุนทรภู่ครูเราเคยเฝ้าชวน
ให้หญิงล้วนรู้ค่ามารยาทไทย
แด่ คุณผลิใบ สู่วัยกล้า
เจ้าของบทกวี ความเป็นหญิง
4 เมษายน 2547
717
2
0
หน้าส่วนตัว
