ทิพย์โนราห์ พันดาว
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
ดุจชีวีถูกปล่อยวางกลางภูผา
ท่ามขุนเขารายรอบขอบพนา
ท่ามดาราที่โรยลับดับแสงจันทร์
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
ทุกสิ่งมีมิเคยสมอารณ์ฝัน
แม้เพียงหนึ่งจินตนาการม่านผูกพัน
เพียงแค่ฝันวันไหนหรือคือความจริง
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
ทางชีวีไม่หวานหอมตรมตรอมยิ่ง
ตั้งตารอมองฟ้าไกลใครแอบอิง
มอบรักจริงสัญญาอยู่ดูแลใจ
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
ทั้งชีวียังแรมร้างทางไสว
เมื่อไหร่หนอดาวจะผ่านประสานใจ
มอบคนไกลจากฟ้ามาหากัน
เหนื่อยหัวใจนักหนาเพลานี้
แค่คนดีในหัวใจยังใฝ่ฝัน
ได้แต่หยอกกระซิบเย้ากับเจ้าจันทร์
เพียงรำพันในวันเหงา..ที่เปล่าดาย