เจือจันทร์
หวิวหวิวลมพัดไหวให้ใจหวั่น เห็นกังหันผันน้ำมาเข้านาสวน
เมล็ดพันธุ์พืชไร่ได้หว่านพรวน เพราะดินร่วน ดินดำ อีกน้ำดี
ถนนหนึ่งซึ่งทอดยาวให้ก้าวย่าง เป็นเส้นทางสู่นาไร่ในวิถี
เพื่อพออยู่เพื่อพอเพียงเพียงพอดี ทางสายนี้คือวิถีที่ยั่งยืน
หวิวหวิวลมพัดไหวให้ใจเปลี่ยน วัฏเวียนวนไปไม่อาจฝืน
เปรียบสายน้ำที่ไหลไปไม่ผันคืน ความยั่งยืนไม่ยืนยั่งดังนิยาม
จากไร่นาก้เปลี่ยนมาเป็นค้าขาย ต่างชาติหมายได้สินค้าตราสยาม
อาชีพใหม่สร้างรายได้กำไรงาม แปรผันตามความต้องการของสายลม
ถนนนี้มีชื่อว่าอะไรเล่า เขาตั้งเอาความตามหมาย