แว่นดอย
กลับมาที่ร้านเดิมซึ่งเคยนั่ง
แต่วันนี้อยู่ลำพังไม่มีเพื่อน
ภาพวันเก่าผ่านมาคอยย้ำเตือน
มิเคยเลือนความทรงจำพร่ำอาลัย
สิบเอ็ดสาวคานหามตามกันติด
มานั่งชิดหน้าต่างเรือนกล้วยไม้
แย่งเมนูกันสั่งอย่างเร็วไว
แล้วบอกไปจานด่วนเจ้าแม่คุณ
ขณะรอคุยจ้อกันไม่หยุด
เมาท์สุดสุดหนุ่มเพื่อนชายที่เคยคุ้น
ก๊กไม้ค้ำน้ำใจล้ำเฝ้าเจือจุน
ช่วยเกิ้อหนุนเป็นไม้กั้นเล่าเล็บงาม (ไม้กันหมา..เอ๊ย..ไม้กันสุนัขจ้า)
มาตอนนี้เป็นความชอบหรือความผิด
นายทำพิษให้เพื่อนสาวเริ่มนึกขาม
ล่วงเวลาป่านนี้ไร้คนตาม
บ่าวตัวดีทั้งสามช่างทำกัน
ได้แต่ยิ้มในใจไห้ถวิล
ยอดชีวินเดินทางไปตามฝัน
กาลหมุนเวียนนำพาแต่ละวัน
848
9
0
หน้าส่วนตัว
