ฉันเป็นเพียงไก่น้อย ยังเยาว์ คนเอย ไยจึ่งถอนขนเรา เยี่ยงนี้ ทำไมไม่นึกเอา เราเจ็บ ยังไม่ทันหลบลี้ จับต้มน้ำเลย เอาเราไปเสียบก้น ทำไม หนอคน แถมย่างเรารวมไว้ ทิ่มม้วน เรายอมไม่เผยใด ถึงแสบ จริงจริง ทำไม่คิดเห็นล้วน แน่แท้กรรมตาม เจอกันหนอชาติหน้า คนเอย เราไม่ยอมเฉยเลย บอกไว้ คงมีซึ่งเราเอ่ย ยอมไม่ หวังคนคงจำได้ บาปนี้มีจริง แก้วประภัสสร
1407
23
0
หน้าส่วนตัว
