White roses
ความรักที่..เปราะบาง..อย่างแก้วใส
จะดูแล..อย่างไร..ล้วนยากยิ่ง
ประคับประคอง..รักษา..ลำบากจริง
กระทบสิ่ง..ใดหน่อย..เริ่มรอยร้าว
กว่าจะรัก..กันได้..ใช่ง่ายนัก
ยามสิ้นรัก..เพียงนาที..วิ่งหนีอ้าว
ไม่เคยนึก..ถึงความหลัง..ครั้งสองเรา
เคยคลอเคล้า..ดื่มด่ำ..ฉ่ำชื่นทรวง
ปล่อยให้รอ..ความหวัง..อันว่างเปล่า
จึงหงอยเหงา..เหว้ว้า..น้ำตาร่วง
คนอะไร..ใจร้าย..หมายหลอกลวง
รอจนล่วง..คืนวัน..ผันเปลี่ยนไป
อยู่แห่งใด..ใจเพ้อ..ละเมอถึง
รักฝังตรึง..ดวงจิต..ดั่งพิษไข้
พิษลุกลาม..จนถึงขั้ว..ของหัวใจ
อยู่แห่งไหน..ไม่มาเยือน..เหมือนดั่งเคย
เฝ้าชะแง้..แลหา..อุราหวั่น
อยู่ไหนกัน..เหตุใด..ไม่เ