หอมกลิ่นระรินสาย คละคลับคล้ายพวงบุปผา รื่นรมย์บ่มพนา โลมจันทราราชาวดี คืนค่ำลำนำกลอน ถ้อยสุนทรอ้อนรัชนี เฉิดฟ้ากลางราตรี แสงนวลจันทร์อันพิไล แสงดาวพราวฟากฟ้า แต้มนภาดูสดใส เย็นลมที่พรมไกว ให้ดื่มด่ำกับดวงดาว แม้นไร้หมู่วิหค ที่ผินผกอยู่กลางหาว ดอกไม้ไม่พร่างพราว ไร้เมฆงามตามนภา ธรรมชาติยามค่ำคืน ก็สดชื่นเป็นหนักหนา อาบใจให้คลายล้า หายเหนื่อยอ่อนพักผ่อนใจ