หน้าส่วนตัว
แม้กาลจะผันผ่าน
ดุจตะวันที่เคลื่อนคล้อย
สุขทุกข์จะรอคอย
ความท้อถอยเลื่อนลอยมา
ดาราที่พร่าพราว
โปรดเถิดเจ้าอย่าหายหน้า
ส่องลงมาจากฟากฟ้า
นำทางข้าฯ สู่จุดหมาย
เพราะข้าฯไม่มีใคร
มีเพียงใจที่หดหู่
กลางคืนเพียรเฝ้าดู
หมู่ดวงดาวที่พราวเด่น
เหม่อมองอย่างมุ่งมั่น
จิตประหวั่นพรั่นพรึงใจ
กลัวเจ้าอับแสงไป
จะมีใครคอยนำทาง.
1143
2
0
