ฝนเย็นๆ...หล่นจากฟ้าไกล เม็ดเล็ก ๆ ใส ๆ ให้ปวดร้าว.. นึกถึง...ใครบางคนบางครั้งคราว ช่างปวดร้าวน้ำใส ๆ ไหลจากตา... ในเวลาที่เธอเหงา ในเวลาที่เศร้าใจ ตรงนี้ไม่เปลี่ยนแปลงไป ยังมีเธอเสมอมา เพราะเธอนั้นเป็นที่สิ่งมีค่ามากมาย แม้ใคร ๆ จะไม่เห็นค่า เข็มขยับเปลี่ยนแปลงเวลา แต่ทว่าฉันไม่อาจเปลี่ยนใจ ฟ้ากลับมาอีกแล้ว ไปไหนไม่รอด ฮิๆๆ กลับมาเขียน กลอนดีกว่า คิดถึงเพื่อนๆค่ะ ถ้าเราไม่หัดแล้วชาติไหนเราจะเป็น :D ขอบคุณ นะคะสำหรับกำลั