ดอกตะแบกสีม่วง โรยลาจากต้นร่วง เหงา เหงา เคว้งคว้างกลางสายลมไหวเบา ซบกลีบซึม เซา กับสายลม ดอกตะแบกสีม่วง เจ้าจะลาทิ้ง ต้นร่วง ไปไหน ดูซิ ไม่เห็นเลยหรือว่าใคร แอบมานั่งเดียวดาย ซุกกายอยู่ใต้ตะแบกบาน ดอกตะแบกสีม่วง อ่อนอ่อน น้ำตาไหลริน รอน อ่อนไหว จากดวงตาช้ำ แสนเศร้าเปล่าดาย แอบร้องไห้ฟูมฟาย กับสายลม ดอกตะแบกสีม่วง เจ้าหยุดร่วง ซะทีได้ไหม มาหา ต้องการให้ปลอบใจ อย่าซ้ำเติมกันได้มั๊ย เจ้าดอกไม้สีม่วง