..ฉันรู้ว่าฉัน..ก็เก็บงำอดีต โดยที่ไม่อาจฆ่าขีดหรือลบมันได้ อย่างที่คนเรียก ..สนิมในใจ มันเกาะลึกซะจนข้างใน ..ไม่เหลืออะไรดี ..และ ณ ปัจจุบัน ก็ได้แต่กลบเกลื่อนมัน..อยู่อย่างนี้ ใช้จะลบได้.. ไม่ง่ายซักที ความรู้สึกดี-ดี..จึงยิ่งถูกบั่นทอน ..ถ้าการขอบคุณ จะช่วยให้ใจที่เคยอุ่น..ไม่ถูกกัดกร่อน ฉัน..จะพูดไปเพื่ออ้อนวอน ให้บทตอนเก่า-เก่าของเรา.. ..กลับมาแทนที่ความเศร้าให้หมดไป ... (..ได้ไหม แล้ว ฉันจะขอบคุณ..)