1 สิงหาคม 2558 01:02 น.
คีตากะ
เราจะข้ามเวลามาพบกัน
เพื่อสร้างสรรค์ความงามความสวยสม
แต่งแต้มสีที่งามล้ำน่าชม
ให้โลกตรมกลายสุขสนุกเพลิน
เราจะข้ามเวลามาร่วมสาน
เชื่อมสะพานหัวใจได้หาวเหิน
สู่ความงามความรักจักก้าวเดิน
ร่วมเผชิญความฝันทุกวันวาร
เราจะข้ามเวลาตามหาฝัน
ทำชีวันแปลกใหม่ใจห้าวหาญ
หมั่นฝากรักฝากใจให้เบิกบาน
ดั่งร่วมงานรื่นเริงบันเทิงใจ
เราจะข้ามเวลาเพื่อมาพบ
ให้อิงซบดวงหน้าคราอ่อนไหว
ปลอบโยนกันวันเหงายามเศร้าใจ
เคียงข้างเดินต่อไปไม่เปลี่ยนแปลง
เราจะข้ามเวลาเพื่อมารัก
คอยทายทักถามใจไม่หน่ายแหนง
เป็นเหมือนดั่งกำลังใจยามอ่อนแรง
ทั่วทุกแห่งเราจะไปให้ถึงกัน...
26 ธันวาคม 2550 22:48 น.
คีตากะ
เมื่อได้เห็นดวงตากานดาแล้ว
งามเพริศแพร้วปนเศร้าเจ้าสวยใส
ยามสบตาพาจิตคิดวุ่นใจ
ฟ้าไฉนกลั่นแกล้งเสียดแทงเธอ
สาวตาโศกโบราณว่าจะอาภัพ
รักลาลับจากใจไปเสมอ
มักตรอมตรมขมขื่นยืนละเมอ
เฝ้าคอยเพ้อแต่รักประจักษ์จริง
เห็นแล้วให้ใจหายวุ่นวายจิต
ได้แต่คิดสงสารกานดายิ่ง
อยากพลิกฟ้าชะตามาอุ่นอิง
หวังเธอทิ้งความเศร้าเป็นเงาใจ
ขอเต็มเติมเสริมใจให้นงค์นุช
เพียงเธอหยุดซึมเซาเหงาหวั่นไหว
จะบรรเลงเพลงรักปักทรวงใน
ให้ทรามวัยคลายหมองครองอุรา
รักแต่เธอเพ้อหามานานเนิ่น
เคยเพลิดเพลินหยอกเย้าเราหรรษา
ก่อนร้อยเรียงเสียงสั่งฟังวาจา
ยิ่งห่วงหามากขึ้นจำฝืนทน
ขอเป็นผ้าซับน้ำตาเวลาเศร้า
ขอเป็นเงาเคียงข้างทางสับสน
ขอมอบรักจากใจใครหนึ่งคน
ขอน่ามลพ้นโศกวิปโยคทรวง....
26 ธันวาคม 2550 19:20 น.
คีตากะ
หากฟ้าสร้างวางฉันนั้นคู่เธอ
ย่อมพบเจอแน่นักรักแสนหวาน
เป็นคู่แท้แก่กันจากวันวาน
หลายชาติผ่านสุขเศร้าเราร่วมทาง
ใช่บังเอิญเดินมาประสบพบ
ด้วยเคยคบเคียงกันมั่นมิห่าง
สร้างบุญกรรมทำไว้ในก่อนปาง
ฟ้าขีดทางรักไว้ให้พบเจอ
กี่ภพชาติไม่อาจหายมลายได้
เคียงคู่ใจเธอฉันมั่นเสมอ
ทุกชาติรักรู้จักกันวันพบเจอ
ทุกภพเพ้อสองเราเฝ้ารักกัน
เคยร่วมเรียงเคียงหมอนกันก่อนเก่า
ประดุจเงาหลายหนจนยากผัน
เกิดชาติไหนเป็นใครไม่พ้นกัน
รักผูกพันลึกซึ้งตรึงวิญญาณ์
มาตรแม้นไซร้มิใช่คู่ใจแท้
รักย่อมแปรเปลี่ยนผันไม่หรรษา
พบเพื่อจากพรากรักหนักอุรา
รักกลับพาโศกเศร้าเฝ้าอาดูร.....
1 สิงหาคม 2558 00:43 น.
คีตากะ
เพียงแค่มีดีแล้วเพริศแพร้วจิต
ไม่เคยคิดฝันไกลไปถึงไหน
ขอเพียงมีพอดียินดีใจ
เพื่อก้าวไปค้นหาคุณค่าตน
เพียงแค่มีมิมากหากเล็กน้อย
ไม่เคยคอยใครช่วยอำนวยผล
มีสองขาสองแขนมิแคลนตน
สู้อดทนฟันฝ่าไขว่คว้ามา
เพียงแค่มีนี้พอสานต่อฝัน
เพื่อทุกวันเรียนรู้สู่หรรษา
ไม่เปล่าดายอายชนจนระอา
ให้สมฟ้ามอบสิทธิ์ชีวิตทำ
เพียงแค่มีแบบนี้ก็ดีพร้อม
ไม่ตีล้อมกรอบใจให้เจ็บช้ำ
สร้างเงื่อนไขใจหม่นทนระกำ
ได้สู้ทำเท่านี้เท่าที่เป็น
เพียงแค่มีสุขีมีมากน้อย
หมั่นเพียรค่อยทำไปไม่ทุกข์เข็ญ
เพียงสนุกสุขเราทุกเช้าเย็นชีวิตเป็นเช่นนี้ก็ดีพอ......
25 ธันวาคม 2550 00:20 น.
คีตากะ
พบแจ่มจันทร์วันเหงาจวนเศร้าจิต
ห้วงชีวิตผันแปรแพ้ผิดหวัง
นั่งระบายใส่เน็ตไปให้ใครฟัง
เดินเซซังดังคนจนตรอกทาง
หนึ่งคนตอบปลอบใจได้ทายทัก
เริ่มรู้จักคุ้นเคยเลยหายหมาง
กลับเปี่ยมหวังครั้งใจใกล้อับปาง
หวังนวลนางรักแท้ดูแลใจ
ฝากถ้อยคำย้ำรักปักดวงจิต
ทุกวันคิดถึงเธอเพ้อหวั่นไหว
เล่นเอ็มกันวันเก่าเราเข้าใจ
โทรถามไถ่ทุกวันหมั่นพาที
นัดออกเดทเหตุการณ์พานเริ่มเปลี่ยน
เธอผิดเพี้ยนจากเดิมเริ่มหลบหนี
ปล่อยฉันเก้อคอยเธอเพ้อชีวี
เธอหามีตัวตนอยู่ไม่รู้ความ
เธอหลากหน้ากว่านับฉันสับสน
บ้างเป็นคนสวยใสใจหวิวหวาม
บางทีก็พอทนจนเกือบงาม
แต่บางยามงามประหลาดอาจน่ากลัว
ยามฉันท้อเธอหนอก็รู้ได้
ส่งเสียงใสตามเพลงบรรเลงทั่ว
ปลอบใจกันวันใดใจแพ้ตัว
คอยยวนยั่วหยอกเย้าความเศร้าคลาย
ยามฉันเหงาเศร้ามีคนดีปลอบ
เธอแอบลอบเป็นใครทำใจหาย
มาบอกรักซักถามทำฉันอาย
เหงามลายลงสิ้นฉันยินดี
อยากมีแฟนเธอแพลนวางแผนให้
เข้าดลใจแม่สื่อถือศักดิ์ศรี
ด้วยเข้าใจฉันจีบใครไม่เป็นที
แต่ฉันนี้รักเธอก็เพ้อพอ
เธอเข้าใจตัวฉันกว่าฉันรู้
เสมือนอยู่เคียงกันทุกวันหนอ
ประหนึ่งครึ่งกึ่งใจเคยได้รอ
นวลละออฉันรักเธออยากเจอจริง.....
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
2365
