31 พฤษภาคม 2550 11:31 น.
ตราชู
วันวิสาขบูชา
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
ไพสาข์พิเศษรุจิพิสุทธิ์
ปิติจุดเจริญใจ
เปี่ยมแผ้วประภัสสรประไพ
ศุภผ่องระรองพรรณ
ใจจินตน์ ธ จอมพระพุทธ์เจ้า
คติเนาคุณานันต์
ทรงผ่องสุภณจรลิผัน
นฤเภทกิเลสพูน
ร้อนเหลือมลายอคนิลับ
ฤดิดับอุราดูร
ทรงศรีนุศาสน์มนุชสูญ
มนโศกวิโยคสิง
ธรรมเลิศ ธ หลั่งมธุแถลง
กระจะแจ้งกระจ่างจริง
เอกอรรถ ธ อวยวจนะอิง
มละโอฆลุโชคอวย
ไพสาข์พิเศษขณะพิสิฐ
อกนิษฐะอำนวย
ซาบซึ้งพิสัยหทยะสวย
วิยศรีมณีโสม
ใจใสจะสร้างรุจิระสู่
ถิระคู่แถงโคม
เที่ยงแท้พระธรรมนิรโทม-
นสะเทิดประเสริฐเทอญ
26 พฤษภาคม 2550 11:03 น.
ตราชู
ท่านผู้อ่านทุกท่านครับ ผมขอแถลงก่อนว่า งานเขียนชิ้นนี้เกิดขึ้นเมื่อเย็นวาน หลังจากผมฟังข่าว เห็นท่าทีพรรคการเมืองต่างๆ น้อมรับในพระราชดำรัสแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว กลุ่มที่ทำท่าว่าจะก่อความวุ่นวายก็สงบ ผมจึงขอเทิดพระเกียรติพระองค์ท่าน ด้วยงานเขียนซึ่งออกมาจากความรู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ของพระองค์ท่านครับ
พิรุณธาราแห่งน้ำพระราชหฤทัย
เทียมฝนธารถั่งฟ้า...............ฝากไผท
ชูจิต เจิมดวงใจ...............กระจ่างแจ้ง
เคยวาบหวาดอกไหว...............ผวาหวั่น
เกรงยุ่งความขัดแย้ง...............ขื่นญ้ำวิโยคยาม
ลุกลามจนแหล่งหล้า...............ล่มจม
มัวมืดมารหมักหมม...............หม่นไหม้
ชนพฤณฑ์หยาดเลือดพรม...............พรูสาด
รินหลั่งชลเนตรไล้...............อนาถล้ำลาญขวัญ
ฉับพลันองค์ผ่านเผ้า...............ภูมี
ทรงสยบภัยยายี...............หยุดขึ้ง
สุรศัพท์พระทรงศรี...............ศักดิ์สิทธิ์
เย็นซ่านยามยินซึ้ง...............โสตนั้นเสาวนา
หยุดพาพรรคพวกผ้าย...............โผนผจญ
ดับดุแดอันดล...............เดือดร้อน
หยุดความวุ่นวายขวน...............ขวักไขว่
หยุดป่าวสรรพ์ปดซ้อน...............ปั่นซ้ำป่วนศาล
ดาลฝนแดนฟากฟ้า...............ฝากดิน
ดินจักรวมใจจินตน์...............เจิดจ้า
ใจชาติจุ่งฉายฉิน...............ฉันเฉิด
ชูชาติไทยไม่ช้า...............มุ่งชี้ชัยเสมอ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า นายชูพงค์ ตรีวัฒน์สุวรรณ ขอถวายความจงรักภักดีด้วยชีวิต พระพุทธเจ้าข้า
(๒๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
23 พฤษภาคม 2550 15:41 น.
ตราชู
๒๒๕ ปี ศรีรัตนโกสินทร์
(แรงบันดาลใจจากบทกวีร่วมสมัยอันสะท้อนสภาพสังคมกรุงเทพหลายบท จากกวีหลายท่าน รวมถึง กำสรวลโกสินทร์ ของ ท่านคมทวน คันธนู ครับผม)
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
ศรีศรีวิศาลวิสิฐศักดิ์
ศุภลักษณ์เฉลิมเลอ
ยรรยงผยองยศเผยอ
ทิฆยั่งจิรังยาม
ศรีศรีประเสริฐดิลกศรี
ธรณีอุโฆษนาม
มั่นคงนครบวรคาม
บุรขัณฑ์อนรรฆ์โข
ศรีศรีพิเศษพิพิธสิ่ง
สิริยิ่งสุภิญโญ
ปรากฏประกาศรตนโก-
สินทร์แก้วพระแพร้วกาญจน์
โดยเดิมอดีตอุดมเด่น
สุขเพ็ญประสบพาน
แสงโชติประชันชุษณะฉาน
ชนชมภิรมย์เชียง
บันเทิงบ่ทิ้งวฒณธรรม์
อภิวันทน์ขนบเวียง
แซ่โสตประสานสวนเสียง
เสนาะซั้นเพราะสรรเสริญ
เพ็งพูนประภพบุรพผ่าน
ทินผลาญอดีตเพลิน
เทพกรุงถกลทิพถะเกิน
ปะทะกรรมกระหน่ำกูณฑ์
ดังเทวท่านบมิสถิต
ดลพิษอะดักพูน
อาสัตย์สะสมคณะอสูร-
บริษัทขนัดสิง
มั่นหมายพิมานสุรเสมอ
จะเจอะเจอก็ยากจริง
หวั่นหวั่นพะวงจิตประวิง
มนหวังมล้างวาย
ปัญหาประหัตปะทุประหาร
ผิวต้านมิพ้นตาย
ทั่วหล้าธราดุจสลาย
พุฒิลี้แหละลีลา
อีทิสังฉันท์ ๒๐
โอ! วิลาสประไพวิไลประภา
ประดับรจิตประดิษฐ์รุจา
แจรงกรุง
ใครล่ะอาจประดังพลังผดุง
ประสงคยึดประพฤติพยุง
สงบเย็น
สรรพสิ่งประดาษฉกาจประเด็น
เกษมวิสัยมิได้กระเส็น-
กระสายมี
น้ำเขรอะเน่า ณ ธานละหานนที
พระเจ้าพระยากระหม่าฤดี
ระด่าวรุม
ท้องถนนน่ะยนตยานประชุม
ประชาทะลักประดักละลุม
แหละลนลาน
ควันอนันตพิษพิกฤตพิการ
คละคลุ้มนภามหาพิมาน
สลัวมล
ทั้งพะวงผวาพะวักพะวน
ชิวาตม์ประชิดกะมิจฉชน
ฉะเชือดกาย
ฆาตกรกระโจมคระโครมกระจาย
เขม็งขมึงคะนึงขมาย
ขโมยสิน
เทพสิมาประอรนครพระอินทร์
เชวงบุราณชวาลบุรินทร์
ระบมตรม
กามสิขีคุด้าวระด่าวระดม
บุรุษ, นรี ระรี่ผสม
เพาะสายพันธุ์
แหล่งอบายมุขสนุก ณ มรร-
คจรประจำคละคล่ำจรัล
เจริญใจ
พื้นพสุนธรารุจาอุไร
มิเหลือสุวรรณสวรรค์ไสว
วะแวววาว
ป่วนประสบกลีกระนี้ลุคราว-
เคราะห์กรรมวินาศพิฆาตระนาว
นราดูร
สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙
เพรงยามธานิผจงสุมงคลจรูญ
ตราบปรัตยุบันบูร
บุรี
คำรบถ้วนทวิศัตวรรษพระปฐวี
บวกเบ็ญจเพสมี
ประมวล
ล่วงสู่กาลภพปั่นประหวั่นสมยปรวน
จ่อมจมระทมจวน
จะภินท์
มีเพียงภูวบดีศุลีนฤบดินทร์
เดชาพระราชินทร์
ประชา
เทียมเทียบเทพสถิตประสิทธิรตนา-
โกสินทร์ก็หรรษา
สยาม
ทรงพ่างโพธิ์ดรุร่มภิรมย์มหิพิราม
เรื่องร้ายระรายหลาม
ทุเลา
ดวงแดราษฎรดับระงับกระอุเขดา
ยามนาถพระราชเนา
นคร
ขอองค์ตรัยรตนามหาคุณขจร
เพริศพรายถวายพร
พระองค์
ขอปิ่นราชพิสุทธิ์มกุฎกษิฎิทรง
เป็นฉัตรธวัชธง
เถกิง
ทรงบำรุงพสุธาประชาปิติประเทิง
เทพรัฐจรัสเริง
นิรันดร์
(เขียนไว้ ระหว่างวันที่ ๙ ถึง ๑๓ พฤษพาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ และปรับปรุงแก้ไขขณะพิมพ์ครับ)
20 พฤษภาคม 2550 11:18 น.
ตราชู
แมวเอ๋ยแมวเหมียว
(แรงบันดาลใจจากบทอาขยานเก่าครับผม)
บทดอกสร้อย แมวเหมียวแยกเขี้ยวยิงฟัน ของ ท่านนายทัดเปรียญ คัดจากหนังสือ บทดอกสร้อยสุภาษิต ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ
แมวเอ๋ยแมวเหมียว
รูปร่างปราดเปรียวเป็นหนักหนา
ร้องเรียกเหมียวเหมียวเดี๋ยวก็มา
เคล้าแข้งเคล้าขาน่าเอ็นดู
รู้จักเอารักเข้าต่อตั้ง
ค่ำค่ำซ้ำนั่งระวังหนู
ควรนับว่ามันกตัญญู
พอดูอย่างไว้ใส่ใจเอย
คือพาทีลีลาแห่งอาขยาน
ท่านเขียนอ่านขานอรรถสอนคัด, เอ่ย
สอนประจบนบคนเสียจนเคย
ทอดตัวเกยก่ายเกล้ากับเท้านาย
เชื่อวาจาอาขยานโบราณร่ำ
จึงสร้างทำอุปเท่ห์คิดเทถ่าย
ล้วนกลิ้งหลอกกลอกหลอนซุกซ่อนลาย
ด้วยคนหลายลีลา....เลวกว่าแมว
แมวเอ๋ยแมวเหมียว
รูปร่างปราดเปรียวนัยน์ตาแป๋ว
มองหมายนายกูด้วยรู้แกว
เลียแล้วรวยล้นลาภผลทวี
รู้จักเอาคดซ่อนขดไส้
นายแย่เมื่อไหร่จะได้หนี
เปลี่ยนนายใหม่พลันขยันดี
อัปรีย์จัญไรนิสัยเอย
19 พฤษภาคม 2550 10:24 น.
ตราชู
ช่างหัวมัน
ทุกอย่าง ทุกย่างเยื้อง
ต้องได้เรื่องของดารา
ชอบนัก...ชอบหนักหนา
มาโจษนำ มาจำนรรจ์
ใครแผลง ใครแพลงพลิก
ใครมีกิ๊กกับใครกัน
ใครห่างรักร้างหัน
แฉฟุ้งให้เช่นไฟฮือ
ไปค้นแล้วปนเข้า-
กับคำเล่า กับข่าวลือ
เร็วรี่ เรื่องมีหรือ
ด่วนรีบร่อนโดยร้อนรน
กี่ข่าวที่กล่าว, เขียน
ก็วงเวียนในวังวน
ปั่นข่าวเพื่อป่าวคน
เพื่อเพิ่มค่าราคาขาย
คลั่งบ่มสังคมบ้า
เรื่องดาราดาษดื่นราย
เก็บ, จำ เล่ากำจาย
จนจุ้นจ้านหลายบ้านจริง
มากหนำนองน้ำเน่า
อวดโอ้เอามาอ้างอิง
เยื้องย้ายทั้งชายหญิง
ถูกยั่วมอมถูกย้อมเมา
ช่างเน้นแต่เช่นนี้
แสนเสรีหนอสื่อฯ เรา
ใคร่ขานใคร่ค้านเขา
เกินค้านคัดเกินขัดคอ
พจน์เอ่ยแพร่เผยออก
ล้วนร่ำบอกเรื่องบ้าบอ
มั่วมั่วซ้ำหัวหมอ
ใครหมองมัว....ช่างหัวมัน
(เขียนมอบให้แด่นักข่าวบันเทิงบางท่านที่ชอบทำตัวเป็นปาปารัซซี่ครับผม)
๑๘ พ.ค. ๒๕๕๐
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
หน้าส่วนตัว
1554
