21 พฤศจิกายน 2551 09:24 น.
ตราชู
ขึ้นเมรุเมือง
สิ้นสังคีตหวีดผวาพญาโศก
ก็กรรโชกเสียงชนผู้ฉลชั่ว
เริ่มประโคมโหมกล้าอย่างน่ากลัว
ยุให้รำตำให้รั่วสองขั้วราน
สิ้นโขนเล่นเต้นติงตอนลิงยักษ์
ก็คึกคักเรื่องคนคราอลหม่าน
ก่อระเบิด เกิดระบาดบังอาจพาล
รบเดือดพล่านพัลวันวุ่นบรรลัย
สิ้นภาพหุ่นคุ้นโขคือ โจหลุยส์
คนก็ลุยล้างล่าถลาไถล
พอสิ้นสุนทร์หุ่นกระบอกก็ยอกใจ
คนกลายไปเป็นหุ่นเห็นคุ้นชิน
สิ้นบทบาทนาฏฟ้อนละครนอก
คนก็กลอกกลิ้งใหม่ยังไม่สิ้น
เล่นละครหลอนคนเขายลยิน
ก็หลงลิ้นเริงเล่นโลดเต้นตาม
สิ้นธรรมาวาทะแห่งพระเทศน์
คนเปรตเปรตก็ประกาศมิขลาดขาม
ตระบัดสัตย์ตระบัดสิ้น อาจิณทราม
ทำสงครามคึ่กคึ่กเสียครึกครืน
สิ้นเวลาวาระงานพระศพ
จะซอนซบศพใคร ฤทัยขื่น
อีกกี่ศพกลบฝากฝังซากกลืน
จึงหายหื่นหิวห่าโหงกาลี
พอสิ้นงานการพระเมรุก็เวรหมอง
แผ่นดินพองเพลิงเร่ารอเผาผี
หรือแน่แน่แม่พระธรณี
จะต้องมีกรรมเกณฑ์ ขึ้นเมรุเมือง!!!
(๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๑)
19 พฤศจิกายน 2551 10:42 น.
ตราชู
วิปโยคปฐวี
สัทธราฉันท์ ๒๑
ยิ่งยวดรวดร้าวอะคร้าวใน
สหชนคณะไทย
ว้าประหว่าไหว
มนาวรณ์
วิญญาณ ปราณราษฎร์จะขาดรอน
สวนะดุริยสร
แซ่กระแสซอน
เซาะทรวงตรม
น้ำตาบ่าพรายประปรายพรม
กษณะปะทะระทม
ทอยทยอยถม
เทวษเนือง
คำนึงหนึ่งรุ้งผดุงเรือง
วฒนะรุจิระเมือง
คราอุราเคือง
ก็คลายสรรพ์
โดยรุ้งรุ่งวามวิรามวรรณ
ดลปิติอภินันท์
คราญประสานครัน
ก็ครบสี
แสงรุ้งรุ่งเปรมเกษมปรีดิ์
วิยวรภคินี
เชษฐภูมี
สยามินทร์
ถ้วนหน้าการุณย์พระคุณริน
พระกิจธุระระบิล
ฉายระบายฉิน
พระเดชา
คราวรุ้งรุ่งลอยคละคล้อยลา
นิรชุษณนิภา
เปรียบประเทียบครา
ธ ครรไล
สู่แพร้วแก้วกาญจน์พิมานไกล
วิจล ณ ตะละใจ
ใคร มิว่าใคร
คระคร่ำขาน
โอ้เพลิงเอ๋ยเพลิงเถกิงพาน
พะวรสริระลาญ
กรุ่นคุกุณฑ์กราน
กระอุกอุณห์
เผาใจไทยจนละกลจุณ
เพราะอุระอนลหนุน
ตนละตนตุน
อนันต์ตรอม
ฝากใจใฝ่จินตน์ถวิลจอม
ดิลกยศถนอม
ในฤทัยออม
พระองค์อร
สมเด็จเชษฐ์ไท้ชนินทร
วรกิรติบวร
เรืองนิรันดร
ณ แดนไทย
(๑๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๑)
ข้อความฝากทิ้งท้าย
ผมเขียนงานชิ้นนี้ไว้ตั้งแต่วันศุกร์แล้วครับ แต่เนื่องจากคอมพิวเตอร์ที่บ้านเกิดขัดข้องแหละยังแก้ไขโดยช่าง (คือน้องชาย) ไม่เสร็จ ผมจึงนำงานมาลงในวันนี้ ซึ่งเป็นวันประกอบพระราชพิธีบรรจุพระสรีรางคารสมเด็จเจ้าฟ้ากรมหลวง ณ อนุสรณ์สถานรังสีวัฒนา ครับผม
9 พฤศจิกายน 2551 10:27 น.
ตราชู
พรตรู ภูฏาน
ศรีศรีโสภีสรวง
สาดแสงช่วงส่งเสริมชัย
เผยส่องผุดผ่องใส
เพื่อเบิกสุนทร์แผ่บุญทรง
เมืองแม่นเมืองแมนมั่น
เมื่อจอมธรรม์แม้นจอมธง
สุขศานติ์นั้นซ่านสรง
ราวแหล่งสินธุ์หลั่งรินสาย
สิ่งเชิดฉันเฉิดชาติ
คือสุขราษฎร์ซึ่งเรียงราย
ใจเพริศบรรเจิดพราย
ใช่สินพริ้งทรัพย์สิ่งเพรียง
ราชรักองค์อรรครัช
จำเริญฉัตรจำรูญเชียง
พร้อมซ้องพร่ำพร้องเสียง
สรรเสริญซั้นแสนหรรษา
จุ่งรัฐจำรัสโรจน์
หลากปราโมทย์ล้นปรี่มา
พรตรูตรึงภูว์ตรา
คือพรตรูเขตภูฏาน
แด่ความสุขประชาชาติ และองค์กษัตราธิราชแห่งภูฏาน ครับผม
(๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๑)
7 พฤศจิกายน 2551 08:17 น.
ตราชู
แด่บารัค โอบามา
จะผิวพรรณฉันใดนั้นไม่แปลก
ถ้าเริ่มแรกแน่วแน่มาแต่เริ่ม
เผื่อแผ่ใจใสรุจีไมตรีเจิม
ย่อมส่งเสริมสูงสู่ศักดิ์ผู้นำ
ท่านบัญชาภาระสหรัฐ
โปรดอย่าตัดหนทางลงข้างต่ำ
โปรดอย่าให้ใจจืดจนมืดดำ
ถึงกับกำโลกไว้อยู่ในกร
เหยียดกายินอินทรียามคลี่ปีก
นกอื่นหลีกหลบหมดสยดสยอน
ก่อสงครามคร้ามครั่นคอยบั่นทอน
โหมเพลิงรุมรุ่มร้อนมิผ่อนเลย
ขอกายินอินทรียามคลี่ปีก
จงทุกซีกโลกาโสภาเผย
สันติภาพอาบอุ่นเอื้อคุ้นเคย
อินทรีเอ๋ยคืออินทรีเสรีรมย์
เปลี่ยนจากผู้อยู่เหนือมาเกื้อโลก
ผู้สร้างโศกมาสร้างเสาะสิ่งเหมาะสม
ผู้ก่อตรมบ่มร้ายมาคลายตรม
เฉิดฉายชมชื่นชวนแด่มวลชน
หลายชาติพันธุ์ฉันใดนั้นไม่แปลก
ถ้ารักแทรกซ่านกระแสซึ้งแต่ต้น
เลี้ยงจรรโลงโยงหล้า เชื่อมสากล
ย่อมบันดลดั่งแดนแว่นแคว้นเดียว
(๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๑)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟตราชู
หน้าส่วนตัว
1101
