10 ตุลาคม 2553 16:12 น.
พิมญดา
แสงจันทร์เพ็ญเต็มฟ้าธาราใส
เดือนสิบสองอำไพไล้ลมหนาว
ขอตั้งจิตอธิฐานผ่านดวงดาว
ฟ้าพร่างพราวไกลลิบระยิบงาม
จัดประทีปบูชามาน้อมนำ
อย่าเพรี่ยงพล้ำชายใดหมายหยียดหยาม
หากรักจริงข้าเจ้าขออิงตาม
ขอนิยามรักแท้..แน่สักคน
แปลกใจรักทักทายหมายใดเล่า
ไล่ความเหงาเฝ้าคิดจิตสับสน
เดือนสิบสองน้ำนองสองฝั่งชล
ใจคนล้นเหมือนน้ำตามวารี
โคมประทีปจีบกระทงบรรจงร้อย
ไหลล่องลอยสายชลดลใจนี้
จุดประทีปแสงนวลป่วนฤดี
ขอช่วยเป็นสักขีแห่งหัวใจ
เงาจันทราทาบลงตรงพื้นผิว
พระพายปลิวริ้วคลื่นชื่นสดใส
แสงประทีปนวลผ่องเป็นยองใย
ช่วยส่องใครบางคน..ดลรักจริง
9 กันยายน 2553 19:52 น.
พิมญดา
ค่ำนิทราฟ้าหม่นคนเศร้าหมอง
น้ำตานองสองแก้มแย้มใจหา
คิดถึงกันบ้างไหมในอุรา
เพียงแหงนมามองดาวว่าสาวคอย
คิดถึงฉันบ้างไหมในคืนนี้
ก่อนคนดีหลับไหลใครเหงาหงอย
นั่งมองดาวเล่าความในใจเลื่อนลอย
ขออย่าปล่อยความคิดถึงซึ้งถึงใคร
ก่อนเธอนอนขอวอนคิดถึงฉัน
หากพันธะผูกพันกับสาวไหน
ขอแค่คิดถึงฉันก่อนใครใคร
ขอสิทธิ์ไว้น้อยนิด..อย่าคิดคลาย
เอื้อมหัวใจกอดฉันฝันถึงบ้าง
อย่าลาร้างสัญญาพาหนีหาย
ค่ำคืนนี้ดาวเด่นเป็นประกาย
สื่อความหมายทุกเวลามาถึงคุณ
หากจะนอนสวดมนต์ก่อนที่รัก
ก่อนจะพักกายลงตรงหมอนหนุน
คิดถึงฉันเถิดหนอขอเป็นทุน
เพียงไออุ่นหนุนนอนก่อนนิทรา
29 สิงหาคม 2553 23:20 น.
พิมญดา
เคยคาดหวังมากมายที่รายล้อม
แต่ต้องยอมแพ้พ่ายความผิดหวัง
จะไขว่คว้าอันใดไม่จีรัง
สุดจะหยั่งยากถึงจึงต้องตรม
ห้วงคำนึงโดดเดี่ยวเหนี่ยวโน้มจิต
เหมือนลิขิตชีวิตให้ขื่นขม
ปราถนาสิ่งใดไม่ภิรมย์
มันถาโถมย่อยยับจับทั้งใจ
เรียกตัวช่วยที่ไหนไว้ปรึกษา
เห็นมีแต่น้ำตาที่รินไหล
จะกู่ก้องร้องเรียกกับผู้ใด
นอกจากใจตัวเอง.เพียงเดียวดาย
ดูเหมือนว่าครายิ้มทิ่มหัวอก
น้ำตาตกข้างในใจสลาย
หากวันนี้พรุ่งนี้คือวันตาย
ยอมแพ้พ่ายลับลา. ..พาลบเลือน
กอดตัวเองเอาไว้ให้แน่นหนัก
หากความรัก-ความจริงไม่แม้นเหมือน
ทุกสิ่งอย่างนำพามาบิดเบือน
แล้วซ่อนเงื่อนรอยกรรม..ช้ำชีวี
5 สิงหาคม 2553 13:37 น.
พิมญดา
เมื่อมีรักจักต้องคอยรอยต่อรัก
ยากจะผลักใจห่างทางแห่งฝัน
เฝ้าคิดถึงตรึงรักทุกวี่วัน
อยู่ใต้เงาพระจันทร์อันอำไพ
ไกลห่างตาฟ้าห่างกันฝันเรืองรอง
คอยประคองรักมั่นมิหวั่นไหว
ฝากสายลมรำเพยเผยหัวใจ
ขออุ่นไอสักน้อยลอยกลับมา
ณ.ที่นี้ลานกลอนวอนรักฝาก
เขียนมาจากหัวใจปรารถนา
บรรจงถ้อยร้อยรักอักษรา
เป็นภาษาแทนใจให้แด่คุณ
ฤา!รักไหวไล้ลมห่มรอยยิ้ม
ยิ้มแก้มอิ่มยิ่งนักรักอบอุ่น
ความสุขมอบตอบให้ใจละมุน
ยังคุกกรุ่นดวงจิตคิดมิคลาย
เชื่อศรัทธาแห่งรักจักยาวนาน
กลอนบนลานพลิ้วไหวไล้เส้นสาย
เหมือนบรรเลงเพลงพิณนิลประกาย
สื่อความหมาย..รอคอย..รอยรักเธอ
3 สิงหาคม 2553 18:20 น.
พิมญดา
สร้างรังรักขึ้นมาอีกคราหนึ่ง
หวังจะพึ่งพิงพักรักอบอุ่น
ต่างคนต่างพลาดหวังการลงทุน
ก็ยังลุ้นยังรอ..แม้ท้อใจ
เธอบอกเราต้อง มั่นศรัทธรารัก
หากต้องเจออุปสรรคอย่าหวั่นไหว
หากแต่ภาพเหล่านั้นเหตุผลใด
หรือระยะทำใจ....ไม่ปล่อยวาง
จึงขออยู่อย่างคนที่รักเธอ
แม้ต้องเจอความจริงที่อ้างว้าง
เดินมาแล้วไร้ซึ่งถึงปลายทาง
พื้นที่ว่างตรงไหน.. ไร้คนจอง
หากวันไหนลืมเขาได้สนิท
ขอมีสิทธิ์หัวใจไล่ความหมอง
ถ้าบุญน้อยไร้รักจักสมปอง
จะประคองใจเจ็บ...เก็บที่เดิม
จะเดินหันหลังกลับลับทางเก่า
จะไม่เล่ากล่าวอ้างทางให้เพิ่ม
จบเพราะรักจากเพราะรักจักไม่เติม
ระยะเริ่ม ทำใจ ให้สิทธิ์ คุณ
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
3050
