25 พฤษภาคม 2550 09:34 น.
พิมญดา
นั่นอีกคนคู่แฝดพิมพิมน่ารัก
ทุกคนทักงวยงงตรงที่ชื่อ
เรียกพิมจ๋าจ๋าพร้อมกันขำหน้าดู
เลยไม่รู้เรียกพิมไหนใจสั่งมา
เลยตกลงเอาตรงท้ายของชื่อ
พิมมือโปรพิมคนสวยรวยรมณ์ขัน
ส่วนอีกพิมพิมน่ารักก็แล้วกัน
คนชื่อพิมสวยขยัน กันทุกคน
พ่อมือโปรนักรักชักนอกรอบ
กลับจากนอกเข้าไทยใจเหหัน
มีสองพิมเกี่ยวก้อยร้อยชีวัน
หนึ่งในนั้นพี่น้องรู้เราคู่กัน
พี่นะรักคนยากนะน้องรัก
พิมสวยจักคนเดียวเกี่ยวรักมั่น
พลาดจากพิมไม่รู้รักใครได้อีกเช่นกัน
ความสัมพันยาวนานฉันรักเธอ
กลับจากนอกออกจากปังเข้าฝั่งฝัน
เจอนวลนางหนึ่งพิมสิ้นสงสัย
ได้ลิ้มลองสัมผัสได้หมดใจ
จึงรีบตามอีกพิมไปในนาเกลือ
โอ้พ่อมือโปรปรบมือให้ใยเก่งนัก
ทั้งเรื่องรักเรื่องสาวหนาวกันวุ่น
บอกรักพิมคนสวยด้วยทุกคืน
พิมคนอื่นพี่ก้อรักหมดทุกคน
25 พฤษภาคม 2550 08:21 น.
พิมญดา
ณ.วันนั้นมีเรื่องเล่าสาวปังย่า
ในอุราหวั่นไหวชายในฝัน
คู่ออกรอบดึกดื่นชื่นชีวัน
เขาพัวพันสอนสั่งอย่างตั้งใจ
เป็นมือโปรเก่งกาจคาดไม่ถึง
จึงต้องร่วมเป็นหนึ่งฝึกฝนหา
วิชาตีวิชารักดำเนินเรื่อยๆมา
ฝีกวิชาจนได้ใจไม่ทัดทาน
มีพี่น้องร่วมก๊วนชวนออกรอบ
มีทดสอบสนามรวมชวนกันเล่น
แข่งเกมดึกแมทรวมเฮฮาร่าเริงเกม
ทุกๆเย็นหลังเลิกงานตามกันมา
มีฝนใหญ่คอยเป็นกุนซือรัก
ฝนเล็กจักสดใสไร้หม่นหมอง
มีขาเป๋พี่ชายเมาสาวเคล้ายาดอง
สาวใดมองพี่เราเฝ้าติดตาม
อ้าวลืมได้ไงพ่อนี่พี่ลุงโม้
ชอบคุยโอ่พิมญดาว่ากันได้
เจอกันทีกัดกันแทบบรรลัย
พี่น้องหญิงชายหัวเราะร่าฮากันตรึม
24 พฤษภาคม 2550 11:54 น.
พิมญดา
วันหนึ่งคงลืมเธอได้สนิท
วันนี้ติดคิดถึงคนึงหา
วันพรุ่งนี้คงค่อยๆส่างซา
วันเวลาช่วยเราเกลาหัวใจ
วันหนึ่งคงหายเหงาเศร้าฤดี
วันนี้มีเพื่อนอยู่ดูใจฉัน
คอยโทรหาห่วงใยอยู่ทุกวัน
บอกสักวันลืมได้ใช้เวลา
วันนั้นมาถึง...........วันนี้..เปิดประตูแห่งกาลเวลาสู้*-*---*-*
ไม่มีเขาไม่มีเราในวันนี้
เป็นสตรีที่เข็มแข็งดั่งหินผา
ทนมาได้อย่างไรที่ผ่านมา
กี่น้ำตากี่เวลาที่เสียไป.....
ลุกขึ้นมาท้าทายกับชีวิต
แม้ต้องแลกด้วยชะตาฟ้าลิขิต
ไม่เป็นไปตามใจที่นึกคิด
ฟ้าลิขิตมาแล้วไม่แคล้วครวญ
สู้ต่อไปให้ถึงฝั่งฝั่งฝันรัก
ถึงอกหักอย่าท้อขอรักใหม่
อาจนานหน่อยเพราะเราต้องทำใจ
คนต่อไปอยู่ที่ไหน..ในบ้านกลอน
24 พฤษภาคม 2550 00:05 น.
พิมญดา
ฉันอาจไม่จริงจัง..กับใคร
หลายหลายคน....................
แต่ฉันก้อสนใจเธอ
ใช่..ฉันอาจจะจริงใจบ้าง..
แต่..ก้อเป็นบางครั้ง.......เท่านั้น
ขอเธอ..อย่าเพิ่งฝัน
ความผูกพันยัง...เบาบาง
ฉันคนไม่จริงจัง..
นอกจากชอบฝันไปวันวัน
เท่านั้นเอง......................
23 พฤษภาคม 2550 11:34 น.
พิมญดา
ท่องเที่ยวดั้นด้นจึงค้นพบ
ได้ประสบดังหวังเวปปังย่า
มีผู้คนทักทายตลอดเวลา
สุดหรรษารื่นเริงบันเทิงใจ
ได้พบเขาคนดีคอยชี้แนะ
คือเขาแหละคนสนิทคอยชิดใกล้
คอยพร่ำสอนด้วยหวงและห่วงใย
จนหัวใจไหวหวั่นทุกวันคืน
ความรู้สึกมันบอกยามออกรอบ
ต้องตีกรอบเอาไว้ใจสุดฝืน
หลงรักเขาสับสนทนกล้ำกลืน
กลัวเขารักคนอื่นสะอื้นตรม
ถึงวันนี้แสนท้อสุดห่อเหี่ยว
เพียงผู้เดียวทุกคืนใจขื่นขม
เขาไปสอนคนอื่นชื่นอารมณ์
ฉันระทมเล่นปังย่าน้ำตาริน
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1181
