11 สิงหาคม 2550 20:51 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
โอ้เฮ้าโอ เฮ้าโอ้ เฮ้าโอ
เสียงเอื้อนโอ้ โอ่ลำ คำอีสาน
ทำนองเนื้อ หวานเว้า เก่าตำนาน
ที่ขับขาน ผ่านเสียง สำเนียงมนต์
ผ้าขาวม้า ทอมือ ถือมัดเสา
เอากายเจ้า ลงนอน แต่ก่อนหน
มือหนึ่งไล่ ไรริ้น ไกลกลิ่นคน
มือหนึ่งทน ไกวเปล เห่ลูกยา
ขับขานเพลง ทำนองลำ คำสอนสั่ง
ร้อยรินหลั่ง ผ่านทำนอง ของคุณค่า
เสนาะเนื้อ เมื่อร้อง ต้องมนตรา
ให้ลูกยา นิทราแนบ ลงแอบอิง
เมื่อเวลา ผ่านผัน ให้วันเปลี่ยน
โลกก็เพี้ยน เวียนไป ไม่หยุดนิ่ง
เมื่อลูกน้อย ชิดแนบ เคยแอบอิง
มาทอดทิ้ง คนไกวเปล เห่นิทรา
เห็นเมียผัว ตัวดี กว่ามีแม่
ไม่เหลียวแล ทิ้งไว้ ให้ห่วงหา
แต่ละคน ต่างหน้าที่ มิว่างมา
ทิ้งมารดา หาเลี้ยง เพียงลำพัง
ปีละหน มิเยื้องกราย ให้เห็นหน้า
ยากหนักหนา งานสุม กลุ้มอยู่หลัง
ตนมีบ้าน หรูล้น ดั่งชนวัง
บ้านแม่พัง สังกะสี มีแต่รู
หาสำคัญ เพียงเงินตรา มามอบให้
แค่อยากได้ เห็นหน้า คราแม่อยู่
ปีละครั้ง แวะมาหา แวะมาดู
แวะมาเผา สักครู่ เมื่อแม่ตาย
ผ้าขาวม้า ผูกอู่ ยังอยู่ครบ
เสาผูกอู่ ยังหาพบ มิหลบหาย
เสียงเพลงกล่อม ยังขับขาน มิผ่านคลาย
เหลือแต่ลูก ที่ห่างหาย ไม่คืนคอน
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันเสาร์ที่ 11 สิงหาคม 2550
http://www.baanmaha.com/forums/index.php/topic,12645.0.html
5 สิงหาคม 2550 20:48 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
เอามวลสาร ว่านมงคล มนต์ร้อยแปด
ในวงแวด เกจิจารย์ อันเลื่องชื่อ
ละเลงร่วม คลุกเคล้า เข้าฝึกปรือ
แล้วเอามือ คนดัง สั่งแป้นพิมพ์
บ้างปลุกเสก บนดิน ถิ่นลานวัด
บ้างก็จัด ใต้น้ำ คำคนยิ้ม
บ้างก็บิน เหนือฟ้า มาสั่งพิมพ์
บ้างอยู่ริม หน้าผา คราร่ายมนต์
ภิกษุสงฆ์ เปลี่ยนหน้าที่ ที่ครองวัตร
มาเจนจัด การปลุกเสก วิเวกหน
ทิ้งหน้าที่ สืบศาสนา มาร่ายมนต์
มิครองตน สมฐานะ สมณะชีพราหมณ์
ได้วัตถุ มงคล ล้นอิทธิฤทธิ์
ดลชีวิต เป็นเศรษฐี มีล้นหลาม
ศรัทธาเทพ วัตถุถ้วน ล้วนงดงาม
ที่ตัวตาม ทำเอง ไว้เบ่งชน
ไปศรัทธา วัตถุทน ที่ตนสร้าง
จากเศษเถ้า ธุลีร่าง ต่างหลายหน
แล้วต่างตา ว่าเทพไท้ ในเหล่าชน
ศรัทธาจน เกินจริง ทุกสิ่งอัน
ลืมศรัทธา สิ่งสร้างเรา กาลเก่าก่อน
ลืมถิ่นฐาน บ้านนอน แต่ก่อนนั้น
ลืมคำครู เคยสอนสั่ง แต่ปางบรรพ์
ลืมพ่อแม่ ลืมวัน ฉันเกิดมา
วัตถุเทพ ที่เสกสร้าง จากต่างวัด
มิข้องขัด กราบไหว้ ใส่เกศา
แต่ตีนพ่อ ตีนแม่ แก่ชรา
มิเคยก้ม เกศา วันทาแทน
จะศรัทธา สิ่งที่เรา แลเขาสร้าง
หรือจะต่าง ศรัทธาคุณ อันอุ่นแสน
จากผู้สร้าง เราเกิดมา น่าทดแทน
จงตรึกตรอง ให้ถึงแก่น แล้วแทนคุณ
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันอาทิตย์ที่ 5 สิงหาคม 2550
3 สิงหาคม 2550 20:49 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
เมื่อมือถือ มิได้เป็น เช่นมือถือ
แต่เปลี่ยนมือ เป็นอาวุธ สุดอาถรรพ์
เป็นจุดสร้าง ด่างพร้อย หลายร้อยพัน
ถึงฆ่าฟัน ข่มขู่ ผู้ครอบครอง
จากโทรออก รับได้ ใช่แค่ที่
จำต้องมี ฟังก์ชั่น มันสมอง
MP3 MP4 ชี้ให้ลอง
และร่วมร้อง คาราโอเกะ เท่ห์ไม่เบา
กล้องดิจิตอล ละเอียดใส หลายพิกเซล
พร้อมความเร็ว ซูมได้ เป็นหลายเท่า
อัดวีดีโอ หลายชั่วโมง จงเร่งเอา
โหลดคลิปเข้า แล้วส่งใส่ ให้แก่กัน
ของเคยลับ กลับถ่าย ไว้ดูเล่น
เสนอเน้น ความสาว เข้าคลิปสั้น
หลากลีลา เรียงร้อย รอยโรมรัน
ก็ถูกปัน เก็บไว้ ในคลิปเป็น
ร่วมหลับนอน ด้วยกัน ยังดันถ่าย
กายเปลือยกาย ยังถ่ายคู่ ไว้ดูเล่น
อีกนานา สาระไร้ ใช่จำเป็น
ยังถูกเซ่น เป็นคลิป หยิบมาดู
ยามรักนั้น หวานชื่น ทุกคืนค่ำ
คลิปเคยทำ ย้ำหวาน การเป็นคู่
วันข้างหน้า รักร้าง ทางของกู
คลิปกลายเป็น ศัตรู อยู่ทันที
คลิปมือถือ บวกเทคโน โทรสาร
เริ่มประจาน คลิปลับ กับทุกที่
ดาราหนัง คลิปสั้น ดันดังดี
ถูกถ่ายทอด ทันที ทุกที่ทาง
เทคโนโลยี ที่มือถือ คือสิ่งผิด
ที่ทำพิษ ทำลายคน ให้หม่นหมาง
หรือคนใช้ ใฝ่คิด ทำผิดทาง
จึ่งได้สร้าง ความหดหู่ สู่แผ่นดิน
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันศุกร์ที่ 3 สิงหาคม 2550
1 สิงหาคม 2550 19:55 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
ประชาเอ๋ย ประชา ธิปไตย
ใครหนอใคร จะรู้ซึ้ง ซึ่งคำนี้
รู้แค่ว่า ประชาธิไตย ไทยเรามี
เอาไว้ชี้ บ่งว่า ปัญญาชน
มีรัฐธรรมนูญ ปูนปั้น สัญลักษณ์
จำแลงหลัก ประกาศทั่ว ทุกหัวหน
ว่าเมืองไทย เสมอภาค หลากเหล่าชน
บรรทัดฐาน เริ่มต้น ชนเท่ากัน
ปากก็ว่า ประชาธิปไตย ไทยเสมอภาค
จะรวยล้น จนยาก หลากชนชั้น
ก็มีสิทธิ์ มีเสียง เพียงเท่ากัน
เพียงเท่านั้น ก็ว่า ประชาธิปไตย
แต่ความจริง สังคม ยังบ่มเพาะ
ให้หัวเราะ หยามเหยียด รังเกียจไว้
ตีตราหน้า ชั้นชน คนจัญไร
ไอ้พวกไหน ยากจน คนไม่ดี
คนรวยล้น อยู่บนฟ้า ชี้หน้ากล่าว
อย่าสามหาว เทียบชน คนบนนี้
ระบบฐา นันดรศักดิ์ ยังจักมี
ขีดเส้นชี้ ต่างขั้น ชนชั้นไทย
ถ้าตราบใด ข้าราชการ ยังกรานกราบ
มอบราบคาบ เลียขา ข้าผู้ใหญ่
บริการ ชาวชน ไม่สนใจ
บริการ ข้าผู้ใหญ่ แทบกราบตีน
ถ้าตราบใด นักการเมือง เรืองอำนาจ
เลือกเข้ามา ชี้ขาด ชาติเสียสิ้น
ถ้าตราบใด นักการเมือง เคืองแผ่นดิน
ยังร่วมโกง ร่วมกิน แผ่นดินไทย
รัฐธรรมนูญ กี่ฉบับ เกิดกับชาติ
ก็คงถูก ฉีกขาด แล้ววาดใหม่
นี่นะหรือ คือคำว่า ประชาธิปไตย
ที่คนไทย ภูมิใจ ว่าไทยมี
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันอังคารที่ 1 สิงหาคม 2550
19.45 น.
31 กรกฎาคม 2550 15:46 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
ยายนั่งก่อฟืนไฟใส่ถ่านหุง
กับข้าวปรุงรสโอชาประสาบ้าน
ข้าวสารตักหม้อสุดท้ายได้สองจาน
ล้างอยู่นานแล้วจึงนั่งขึ้นตั้งไฟ
ยอดผักบุ้งข้างคลองยายลองตัด
เอามาผัดไฟแดงแบ่งไว้ไห้
ไข่สามฟองยายเจียดตังค์อย่างตั้งใจ
มาเจียวไว้รอหลานผ่านมากิน
ตำน้ำพริกกะปิที่หลานชอบ
พร้อมทอดกรอบปลาไว้ไม่ลืมสิ้น
จัดสำรับข้าวปลารอมากิน
จะได้จบได้สิ้นกันเสียที
พร้อมเปิดยาฆ่าแมลงที่แบ่งไว้
โรยลงใส่ในอาหารทุกจานที่
อโหสิกรรมให้ยายนะหลานคนดี
เจ้าจงช่วยต่อชีวีให้ยายยืน
เมื่อเจ้าตายยายได้ค่าฌาปนกิจ
ต่อชีวิตของยายให้สดชื่น
ยายต้องอยู่บนโลกนี้หลายปีคืน
เจ้าจงหลับไม่ต้องตื่นอีกต่อไป
พ่อแม่เจ้าทิ้งไว้ให้ยายเลี้ยง
ลำพังเพียงแค่เลี้ยงตัวกลัวไม่ไหว
แต่นี่ต้องอีกสองคนมันจนใจ
ยายหาเลี้ยงไม่ไหวนะหลานยา
ยายครับยายผมกับน้องกลับมาแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วแว่วใสเรียก ยายจ๋า
มาเถิดหลาน อย่าลืมสิ้น กินข้าวปลา
ที่ยายหา เตรียมไว้ ให้อย่างดี
กินให้อิ่ม กินให้พอ ยายรออยู่
มื้อสุดท้าย ของหนู รอยู่นี่
อย่าโทษยาย เลยนะนั่น หลานคนดี
โทษความจนที่มันชี้ให้ยายทำ
วิจิตรวาทะลักษณ์(นฤมิตรเทวากร)
วันอังคารที่ 31 กรกฎาคม 2550
15.35 น.
หน้าส่วนตัว
1479
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิจิตรวาทะลักษณ์
