สุญญะกาศ
โอม... คะมำดำดึมโจ๊ะพรึมพรึมทำเม ประดังซังแตมาระเดยำยำ..... พรูดดดดด
เสียงสุดท้ายที่ดังพรูด เป็นจังหวะที่ลุงปลั่งโน้มกระหม่อมลงมารับลมปากเต็มๆจากอาจารย์คงพอดิบพอดี แกควรสระผมก่อนนอนคืนนี้ มิฉะนั้นพรุ่งนี้เช้าต้องคันคะเยอที่หัวอย่างแน่นอน แต่ผมดูท่าแกแล้วคงไม่ยอมสระเป็นอาทิตย์แน่ เพราะเกรงลมศักดิ์สิทธิ์จะเสื่อม
ยังไม่ทันที่เด็กวัดอย่างผมจะนึกอะไรต่อ เสียงหมอผีระดับชั้นนำของตำบลก็เปล่งขึ้นอีกครั้ง
เอ้า...รายต่อไปมานั่งนี่ ประโยคที่คุ้นหูผมดังก้องกังวาน ก่อนที่สาวใหญ่นางหนึ่งซึ่งผมคุ้นหน้าค่อยๆเอี้ยวตัวออกจากที่เดิม แล้วคลานมานั่งพับเพียบ
หน้าส่วนตัว
2765
1
0
