20 กันยายน 2554 01:41 น.
แก้วประเสริฐ
๐ สุดสิ้นหวัง ๐
๐ ดึกแล้วหนอน้องเอ๋ยยากเปรยฟ้า
จะบอกว่าคิดถึงรำพึงหนอ
ฝันเพียงหวังสร้างไว้ให้ใจรอ
มิอาจขอสิ่งหนึ่งซึ้งพอใจ
๐ ยิ่งหวนคิดเหลือล้นปนสิ่งเศร้า
มันปวดร้าวมากมายสุดฝันใฝ่
เพียงหนึ่งครั้งยังคลุ้งมิจรุงใน
เหลือเพียงไว้คนเดียวเปลี่ยวอุรา
๐ น้ำค้างพร่างพรมพรายสายลมพลิ้ว
ยากโลดลิ่วรำพึงซึ่งหวนหา
ใจเจ้าเอยหมกหมุ่นกรุ่นนำพา
ยากจะมาบอกอนงค์หลงเพ้อจินต์
๐ เสียดายสิ่งเคยหวังพังพินาศ
ใจแทบขาดรอนรอนตอนสุดสิ้น
เหลือเพียงฟ้ากับดาวเคล้าชีวิน
คงเหลือกลิ่นบุปผาเคล้ามาลี
๐ ดึกแล้วหนออำลาพาใจอ่อน
ห้วงสะท้อนหลงเพ้อละเมอฉวี
เสียงกังวานผ่านซึ้งคลึงเคล้าฤดี
ดั่งแก้วมณีแวววับจับดวงจันทร์
๐ ขอลาก่อนยอดรักหักใจจาก
สิ่งหวังพรากสิ้นหวังพังสิ่งสันต์
มองกิ่งโศกพลิ้วไหวให้รำพัน
เธอกับฉันวาสนาหาไม่เจอ.
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
15 กันยายน 2554 18:19 น.
แก้วประเสริฐ
๐ เดือนดวงเดิม ๐
๐ งามล้ำเหลื่อมจรดพลิ้ว.........พรรณราย
แขเพ็ญส่องพริ้มขจาย..............ยลฟ้า
นวลผ่องเพริศย่ำฉาย................เวียนพร่าง
สาดทอส่องแหล่งหล้า..............เพริศพริ้งปฐพีฯ
๐ เย้ายวนชวนคร่ำครื้น...........แลอนงค์
วอนลึกซ่อนมิปลง..................อาจเอื้อม
ลมสะบัดพลิ้วดรงค์.................ซ่านสุด
เย็นเยือกสุดยากเงื้อม.............ใส่ซึ้งทรวงอนงค์ฯ
๐ หวานเอยหวานรักซึ้ง........แขเอย
ใยพี่หมั่นชดเชย...................ต่อเจ้า
ตกคืนค่ำมิเคย.....................พรากห่าง
อยากคิดเอื้อมมาเคล้า........แนบน้องเคียงแลฯ
๐ นี่นะหรือรักแท้................ใฝ่ปอง
หวนพลิกสิ่งเรืองรอง..........แด่น้อง
แหงนเชยสิ่งใยยอง.............ซ่านสุด
ฝากผลึกแดแขต้อง.............ทรุดแล้วจริงแฮฯ
๐ อกเอ๋ยใยช่างร้าง..............มองนวล
พรายพร่างสุดใฝ่ชวน...........แนบข้าง
ยุงริ้นเหลือบใฝ่หวน.............ต่อสิ่ง
เจ้าซิกลับเมินร้าง................เหลือไว้เดียวดายฯ
๐ เพ็ญงามกระจ่างฟ้า......ชวนชม
จิตพี่แสนเศร้าตรม...........สอดสร้อย
เพียงคิดแค่เป็นปม...........ผูกมัด
สิ้นสุดแสงยามคล้อย.......ส่งไว้คนึงหวน.๐
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
10 กันยายน 2554 02:12 น.
แก้วประเสริฐ
๐ ลืมฉันเสียเถิด ๐
๐ เสียงอ้อยอิงลำนำย้ำหวนหา
ม่านท้องฟ้าสนธยาหาเลือนฉาย
ประคองร่างนงนุชสุดพร่างกราย
ก่อนจางหายไปในความมืดมัว.๐
๐เสียงอ้อยอิงสิ่งย้ำ...........หวนหา
ม่านผ่องฟ้าเลือนลา..........ลับฟ้า
ประคองร่างนำพา..............เหินห่าง ผาเฮย
เคียงคู่มิเหว่ว้า...................มากยิ้มยามสนองฯ
๐ ปทุมทองพิลาสแพร้ว.......นวลอนงค์
เหล่านกกาเริงหลง............ ..ยากลี้
ล้ำเลิศสิ่งยากปลง................คนึงจาก นางแฮ
สิ้นสุดดุจแก่นพี้....................ฝากไว้พะวงฯ
๐ สายลมพัดพร่างพลิ้ว........เยือกเย็น นางเอย
แสนสุดห้วงลำเค็ญ..............ครวญเจ้า
ร่างยืนเด่นแสงเพ็ญ..............หวังพบ นวลแม่
หรือใหม่ลืมสิ่งเคล้า.............ยากแท้หวังปองฯ
๐ หนาวรักฝากผ่านฟ้า.........คนึงครวญ จริงนอ
สรรสู่ใคร่กำสรวล................สลดไว้
เหลียวแลสุดฝันชวน...........เหินห่าง ฤดีแด
ใจสั่นแสนคลั่งไคล้.............เหลือไว้ใยถวิลฯ
๐ ลืมฉันเสียเถิดน้อง.........คนดี
คู่ใหม่คงเฉิดฉวี.................เยี่ยงฟ้า
จันทร์ส่งแสงมากมี............หวังสิ่ง
ไหวหวั่นยากสุดคว้า..........แนบน้องเคียงเชย.๐-
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
3 กันยายน 2554 21:31 น.
แก้วประเสริฐ
๐ แม่ดอกสร้อย ๐
๐ ดอกเอ๋ยดอกสร้อย งามชดช้อยทรวดทรงองค์ไสว
โฉมอ่อนพลิ้วแลงามไฉไล ตระการไว้พฤกษานาพันธุ์
หวนรำลึกนางหนึ่งซึ้งจิต ยามเพ่งพิศจิตใจไหวหวั่น
ช่างหอมหวนอวลจิตลาวัลย์ นึกผูกพันถึงนางทั้งคืน
๐ วงพักตร์ เน้นประจักษ์แสงแห่งดวงแข
คอยชะแง้แลโฉมเผยแผ่ ตะลึงแม่โฉมสล้างพลางชื่น
ปทุมมาศระเด่นพุ่มพวง กลิ่นหอมยวงยั่วเย้าเฝ้าฝืน
ล้วนสิ่งงามโปรยไว้เคล้งครื้น ละสิ่งอื่นเพียงในโฉมสอางค์
๐ เย้าหอมโปรยริน แม่ยุพินเพ่งพิศเกษมสันต์
สู้นำมาไขว่คว้าหาพลัน สิ่งพรมนั้นหอมอวลนวลปรางค์
พลิ้วไหวพลางกายกลิ่นสุดหอม ย้อมพยอมชโลมไว้ไม่ชวนขวาง
โล้มเร้าผ่านกายในนวลนาง มิอาจวางฝากไว้ในเธอ
๐ กานต์มธุรส วจีจรดถ้อยคำย้ำคำหวาน
คลอส่งเสียงไพเราะเบิกบาน ช่างสุดซ่านแนบไว้ในเสมอ
ยิ่งมองเธอใจคิดประหวั่น หัวใจสั่นฝากไว้พร่ำเพ้อ
สุดซึ้งผ่านแลตะลึงเผลอ ที่เจอะเจอจันทร์กาลเวลา
๐ เจ้าเอยดอกรัก งามประจักษ์ประดุจอัปสร
สิ่งฝากไว้ดุจคล้ายวิงวอน ยากจะผ่อนทอแสงแฝงผวา
พิศเพ่งหญิงอื่นยากงามเท่า ห้วงคอยเฝ้าดุจคล้ายเสน่หา
ยามเยื้องเอวองค์จะนำมา นับวาสนางามหมดจรดดิน
๐ ห้วงรัก ล้วนใจภักดิ์แดดวงแม่สงวน
กายเนื้อสุดหอมเย้ารัญจวน ระรินชวนซาบซึ้งตรึงฤดี
จวบจนแขแลลับกลีบเมฆ แสนวิเวกฝากไว้โฉมศรี
สำเนียงถ้อยร้อยรสบทกวี สุดฝันที่รำพึงถึงนาง.
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
28 สิงหาคม 2554 18:39 น.
แก้วประเสริฐ
๐ เพชรโกเมน ๐
๐ เพชรแดงแรงฤทธิ์ฟ้า........เบิกบาน
ชมพูขาวประสาน.................จรัสฟ้า
อิงแอบเบ่งหมดงาน.............หมองหม่น จริงเฮย
เกิดก่อสิ่งผ่านหล้า...............แซ่ซ้องสรรเสริญ.๐
๐แดงเพริศพริ้งพรรณราย...เพชรจรัสขจายดุจหงส์เหิร
ลมย้อนกลับหวั่นเผชิญ......พิบัติภัยใกล้ก่อตัว
๐ รัศมีส่องเก็จมณี............ดั่งแสงสีไสวผ่องแผ้ว
เลิศลักษณ์ยากจะแคล้ว....สิ่งคิดหวังดังหลอกหลอน
๐ ดำขาวไสวสว่างสิ้น........ดวงใจจินต์เพ่งมองสนอง
หวังสิ่งอันพึงปอง...............สิ่งเรืองรองดุจท้าทาย
๐ เพชรโกเมนผ่องแผ้ว......เก็จมณีแพรวส่องไสวสี
มวลแสงแห่งอัญมณี..........แววระยับจับท้องนภา
๐ สิ้นสุดแห่งฟ้าครื้ม..........สุดแสนปลื้มแห่งแสงทวี
อุดมด้วยรัศมี.....................ฟ้าผ่องไสวในอัมพร.๐
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
หน้าส่วนตัว
1175
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
