11 มกราคม 2547 23:59 น.

ขอบคุณจากใจ

แก้วประเสริฐ


                        จากดวงใจ         

                             แก้วประเสริฐ.

         ขอขอบคุณทุกๆท่านผ่านมาแวะ
ช่วยชี้แนะบทกลอนเพื่อเสริมสร้าง
จะสนองตามคำท่านเป็นแนวทาง
เพื่อจะสร้างกลอนไทยไว้ให้ยั่งยืน

        พยายามให้เจิดจรัสชัชวาลย์รุ่งโรจน์
เป็นประโยชน์แด่อนุชนไว้มิให้ฝืน
เพื่อคืนกลับบทกลอนไทยให้ยั่งยืน
มิให้จืดคืนหายไปในวรรณกรรม.

        แก้วประเสริฐน้อมรับไว้ในที่นี้
และโปรดชี้หนทางไว้อย่าเกรงขาม
เพื่อหัวใจน้อยนี้จะได้กระทำตาม
เป็นแนวทางตามที่ได้ติติงมา

        การตินั้นเพื่อก่อหาใช่แกล้ง
จะเป็นแสงช่วยส่องทางให้มาหา
ใช้วิชาที่ได้พร่ำร่ำเรียนเพียรมา
เพื่อรักษาวรรณศิลป์ของถิ่นไทย.

             ด้วยความเคารพ


แก้วประเสริฐ.				
11 มกราคม 2547 23:36 น.

ขอบคุณจากใจ

แก้วประเสริฐ


                       .....  ด้วยใจ   .....
				
9 มกราคม 2547 14:46 น.

กุหลาบน้อย

แก้วประเสริฐ

         สุดคำนึง

                                             แก้วประเสริฐ.

จิตคำนึงหวนนึกถึงตรึงตราจิต
                                 เมื่อได้คิดจิตใจให้สุดไหวหวั่น
                                 มองเห็นดอกกุหลาบน้อยในแจกัน
                                 จิตหวนพลันคิดคำนึงนึกถึงเธอ

                                                 เคยส่งกลิ่นซาบซ่านส์รัญจวนจิต
                                  แม้นน้อยนิดจิตใจสุดจะพร่ำเพ้อ
                                  บัดนี้เล่าหอมพลันพรากดุจจากเธอ
                                  สิ่งแทนเธอเฝ้าแต่มองทอดถอนใจ
                                                  
                                                 เมื่อไหร่หนอตัวเจ้าจะโชยกลิ่น
                                  หอมโรยริ่นกลิ่นระรื่นให้ผ่องใส
                                  เราคอยนั่งนับวันเวลาด้วยหัวใจ
                                  เหตุไฉนใยกลิ่นเจ้าไม่หวนทวนกลับมา

                                                 บัดนี้เล่าย่างเข้าแล้วซึ่งปีใหม่
                                   ทำอย่างไรจะให้เจ้าหวนกลับมาหา
                                   พี่รอเจ้าพร้อมกุหลาบน้อยเพื่อนำพา
                                   กลับเรือนมาพี่ยาเจ้าเฝ้ารอคอย.

                                                  แก้วประเสริฐ.				
8 มกราคม 2547 16:39 น.

โอ้ชีวิต

แก้วประเสริฐ



                      .....  ชีวิต  ....
          ความหวั่นไหวในอารมณ์ผสมประสาน
     ความอัดอั้นตันดวงจิตคิดถึงเขา
     ความลุ่มหลงปัญญาจึงบางเบา
     ความโง่เขลาเข้ามาแทรกในฉับพลัน

          ดูประหนึ่งสิ้นแล้วในความคิด
     ดูชีวิตของฉันอันผวนผัน
     ดูรอบข้างในชีวิตจิตผูกพัน
     ดูสวรรค์เป็นนรกหมกไหม้ดิน

          ผิดแล้วนะชีวิตเราก็เท่านี้
     ผิดที่มีอารมณ์อ่อนไหวไปหมดสิ้น
     ผิดที่พลั้งพลาดอารมณ์มีราคิน
     ผิดที่สิ้นความหลังพลั้งผุดมา

          ชีวิตนี้เกิดมาเราโง่เขลาแท้
      ชีวิตแพ้จะทำอย่างไรกันหนักหนา
      ชีวิตนี้สิ้นไร้แล้วแห่งราคา
      ชีวิตผ่านมาเราช่างไร้ในอารมณ์.

                        แก้วประเสริฐ.				
8 มกราคม 2547 15:47 น.

อัญชุลี...

แก้วประเสริฐ


                                    ... อัญชุลี ...           
                         เทพไท้สรวงสวรรค์บนชั้นฟ้า  
                 มวลเทวามาสร้างสรรค์วรรณศิลป์
                 มิมีใครมาเทียบพิฆเนศร์จอมเทวิน
                 ผู้สร้างศิลปศาสตร์ฝากไว้ให้แด่เรา 

                          เป็นบรมครูผู้สร้างสรรค์ด้านศิลปะ
                  มอบอักขระวรรณศิลป์แก่เราเขา
                  ใช้ร่ำเรียนเพียรรู้อย่างพวกเรา
                  เพื่อโน้มน้าวใจของเราให้เบิกบาน

                           ขอนอบน้อมสักการะบรมครูพิฆเนศร์จ้าว
                   โปรดให้เราเล่นบทกลอนเกษมสานต์
                   อย่าได้ติดขัดเชิงวรรณศิลป์อยู่เนิ่นนาน
                   โปรดคิดการได้สำเร็จสมอารมณ์ปอง

                            ด้วยเดชะบารมีเทพไท้สรวงสวรรค์
                     ดลบันดาลให้แก่พวกข้าฯเหล่าทั้งผอง
                     อักษรอักขระสิ่งใดที่ข้าฯหมายปอง
                     ขอข้าฯทั้งผองจงโชติช่วงเชิงวรรณกรรมฯ.

                                        แก้วประเสริฐ.				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
Lovings  แก้วประเสริฐ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
Lovings  แก้วประเสริฐ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแก้วประเสริฐ